άγγελος καλοκαιρινός μέσα στην ομορφιά του

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

άγγελος καλοκαιρινός μέσα στην ομορφιά του!που στόλιζε ακύμαντα τα άθραυστα φτερά του!
που έσβηνε τον έρωτα μέσα στο πυρωμένο του κοχύλι!
που έκαιγε αθέατα, συνεπαρμένο την πιο γλυκειά του αγιοσύνη, στο απαρομοίαστο το δείλι!

Και το γυμνό το είδος,το ασύλληπτο του άφθαστου,των νου απαραγράπτων'
μονάχα ειμαρμένη μέσ΄ στα δικά σου μάτια'
πλασμένη άπ΄το εκλέπτυσμα των απαλών σου ήχων,
που τρέχουν ακατάβλητα μέσ΄σε κρυστάλλινο χορό ανείπωτο νερό!

Πόσο γαλήνιος είναι ο Ουρανός όταν κυμαίνομαι στην απαντοχή σου;
Όταν χορεύω στην βροχή στην άσπιλη πληγή σου!
για να γενώ ο δρόμος σου στα άνθη της ψυχής σου!
το λινοφόρο κέντημα που φέρνεις σαν ευλάβισμα στην τρυφερή τρυγή σου!
σαν μου δροσοσταλίζεις τη ριγή στην νήνεμη θροή σου!

Και αν οι έρωτες ομολογήσουν και ταπεινά θεαρεστήσουν
το ιδανικό,το όμορφο,το ευγενικά καλλίκτιστο αρμόνιο αρωμά σου!
τούτο που αναστενάζεις τους χαμούς,τη νύχτα που σε ντύνουν,
τα χίλια αστέρια της βραδυάς, το αγγελικά καλλίπνευστο, το ειδωμένο φώς σου,
τούτο που μοιάζει της φωτιάς, το γινωμένο θέλγμα!

τότε και εγώ σαν μου αφεθείς,κορμί γυμνό στον Ουρανό,εσένα θα εκστασιαστώ!
σαν ρόδο ωραίο, γαλανό,απείρανθα ρομαντικό, στο άχραντο και στο μεθυστικό'
το πλανημένο, το πνευστό το εσπερινό σου στέμμα!
τούτο που σμίγει τη φωτιά μέσ' της ψυχής το θησαυρό στης ομορφιάς το σπέρμα!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2012