Κόκκινο

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτό είναι ένα τραγούδι για πόνο και τέλος…
Είναι ότι κρύβουν οι χαρούμενες γιορτές
Κι η γιορτή έχει τελειώσει
Είναι αργά
Καιρός να φεύγουμε…
Ανέβηκα μονάχος μου στο τρένο
Το ταξίδι είχε ήδη ξεκινήσει

Ι.Η χώρα των γερόντων

Γύρω μου αραιά τα πρώτα σπίτια
Φυτεμένα χρόνια τώρα
Βαθιά
Στις χώρες των γερόντων
Οι προσευχές τους
Φωτίζουν τα παράθυρα τη νύχτα
Τους τοίχους
Λευκαίνουν τα δάκρυα

ΙΙ. Εγώ

… Ανέβηκα στο άδειο τρένο
Δε ξέρω ούτε πως ούτε που θέλω να φτάσω
Δίπλα μου γεμάτο το πιστόλι
Οι κρόταφοι ζεστοί
Τα ξυράφια μου γλύφουν τις πληγές...

Ακούω έξω τον ήχο της βροχής
Αυτό είναι ένα τραγούδι για πόνο και τέλος
Και ο λόγος είσαι εσύ
Και στην αρχή είναι ο λόγος
Και ο λόγος για σένα

ΙΙΙ. Εσύ

Εσύ δεν είσαι εδώ
Ενώ σα σταγόνα βρόχινη
Στο τζάμι να κυλούσες θα μπορούσες
Αν ποτέ από τον ύπνο σου ξυπνούσες
Αυτό είναι ένα τραγούδι χιλιοειπωμένο
Και ξεθωριασμένο
Το κρύο το έχει παγώσει


IV. Το τραγούδι

Λίγο πριν το τέλος
Άκουσέ με … λίγο
Άκουσέ με
Να γελάς δίπλα σε πτώματα δεν σου αξίζει
Ούτε σου πρέπουν έρωτες σε στήλες περιοδικών
Ούτε βράδια θολά απέναντι στην οθόνη…
Αυτοί σε ζητούν
Αυτοί που χρόνια τώρα ασελγούν πάνω στις λέξεις
Βαφτίζοντας αγάπη κάθε τους στύση
Ενώ η αγάπη σαν βιβλίο ανοίγει
Όλα τα παράθυρα του κόσμου
Ενώ η αγάπη σαν βιβλίο
Κρύβει το καλύτερο τέλος
Και την πιο παράξενη υπέροχη πορεία
… Ας είσαι ευτυχισμένη στη δική σου πορεία…

V. Το τέλος

Κάπου εδώ τελείωσα, γεια σου
Το βαγόνι είναι κόκκινο

Αυτό είναι ένα τέλος χωρίς τραγούδια

Σβήνω…

Το τρένο προχωρά
Ομίχλη γύρω μου παντού
και φως
και ησυχία

Μόνο ένας σκύλος αλυχτά
Στο φως κάπου βαθιά
Η αναπνοή μου σταματά…
Έρχεται η πλήρης νηνεμία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2012