Στον Αη-λιά

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λίγο πιο πάνω απ’ του Άη-Λια τ’ ολόρθο το λιθάρι
δυό τέρμινα παράδιπλα, στην αετοφωλιά…
βρήκα με την αξίνα μου, του έρωτα πυθάρι
γεμάτο χάδια ολόχρυσα, κι ολόγλυκα φιλιά…

Το ‘κρυψα πάλι, μυστικά…έδιωξα τους εργάτες,
τους είπα: «μόνος θα εργαστώ…» και κάρφωσα σταυρό,
τους πλήρωσα να φύγουνε, με δυό παλιές φρεγάτες,
για ν’ απολαύσω ο καψερός….τον άγιο θησαυρό…

Κι ως πέθαινα στην αγκαλιά… κι έπινα τα φιλιά σου…
αράχνη σ’ έκανε η νυχτιά… που πλέκει μαύρο ιστό…
τα ψέματά σου ανέμιζες… έδενες τη θηλιά σου,
κι έστηνες την αγχόνη σου, βράδυ να κρεμαστώ….

Λίγο πιο πάνω απ’ του Άη-Λια…. την μυστική την κρύπτη,
διάβασα τα κιτάπια σου, που ήτανε παλιά,
και γράφανε ανεξίτηλα: «Το Αντίο…. υποκρύπτει,
τερματισμό του έρωτα… για ξένη αγκαλιά…»

10.02.2012

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2012