Εξάραχνο των επτά Το Απαγορευμενο Αινιγμα! Η Δημιουργός: ferelpis, αρτέμης αξαρλής Για όλους εκείνους που περιμένουν με αγωνία τη συνέχεια και καλό μήνα . Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info «Το επόμενο χάραμα, ξύπνησε απόλυτα διαυγής αρχίζοντας τη μέρα του, με ελαφριά γυμναστική που την ακολούθησε, ένα χορταστικό πρωινό».
Στη πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία ανέπτυξε τα περί ανέμων και υδάτων, με τη Νάντια και σαν ξελασκάρισε τράβηξε, με το Δία για την καθιερωμένη τους βόλτα.
Στη επιστροφή καταπιάστηκε με τις συνηθισμένες, καθημερινές υποχρεώσεις που όφειλε στον εαυτό του και το τετράποδο φίλο του κι’ αφού μάζεψε φρέσκα ζαρζαβατικά, τελείωσε με πότισμα του μπαξέ και των λουλουδιών.
Επιφανειακά τα πάντα έδειχναν να κυλούν χαλαρά μα κατά βάθος, μια νευρική υπερένταση τον κρατούσε στη …τσίτα.
Όσο πλησίαζε η μεσημεριανή ραστώνη η πρωινή του ευδιαθεσία παραχωρούσε τη θέση της σε ένα συναίσθημα κακοκεφιάς που σιγά, σιγά τον κυρίευε.
Σαν μέσα από λήθαργο διαπίστωνε ότι υπήρχαν στιγμές που, έθετε ανερμάτιστες προβλέψεις στον εαυτό του.
Δεν μπορεί , έλεγε και ξανάλεγε θορυβημένος τα σημάδια, είναι …ολοφάνερα, επέρχονται γεγονότα!
Ήταν εκεί κατά την ώρα που ο πρώτος, πηρούνοκαρφωμένος, μεσημεριανός μεζές …ταξίδευε για το στόμα του όταν… η εισερχόμενη κλήση στο κινητό τον ανάγκασε να τον προσγειώσει και πάλι, απότομα στο πιάτο .
Πιστεύοντας πως ήταν ο Μάικ και η απάντηση που καρτερούσε δέχτηκε τη κλήση δίχως να την επαληθεύσει μ’ ένα γρήγορο, σ’ ακούω φίλε.
Διαπίστωσε τον άγνωστο αριθμό όταν από την άλλη άκρη της γραμμής μια ευγενική, καλλιεργημένη, αντρική φωνή, ρώτησε. Ο κύριος Άλεξ?
Μάλιστα, ο ίδιος. Ποιος είναι παρακαλώ? Αποκρίθηκε διστακτικά.
Παπαιορδανίδης κύριε Άλεξ. Αντουάν Παπαιορδανίδης.
«Το μυαλό του ευθύς …πήγε σε υποψήφιο πελάτη ο οποίος θα ενδιαφερόταν για κάποια αγορά η επισκευή δίχως ενδεχομένως να γνωρίζει ότι η επιχείρηση ήταν κλειστή και το προσωπικό λόγω θέρους απουσίαζε σε άδεια».
Ορίστε κύριε Παπαιορδανίδη σας ακούω, τι θέλετε?
Κύριε Αλεξ σας τηλεφωνώ εκ’ μέρους, ενός κοινού μας φίλου του Μάικ.
«Μόνο τότε… συνειδητοποίησε ποιος ήταν ο άγνωστος συνομιλητής του» .
Με, συγχωρείτε, «ακούστηκε αμήχανα» μήπως είστε ο …καθηγητής της μικροβιολογίας?
Ο άντρας γέλασε εύθυμα προσδιορίζοντας επακριβώς. Ναι, αυτός, είμαι εγώ.
«Λοιπόν κύριε καθηγητά συγνώμη για τη βιαστική μου οικειότητα σε τι μπορώ να σας φανώ χρήσιμος»?
Σε παρακαλώ Άλεξ μια που το ξεκίνησες, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε, αφαιρώντας απ’ τη κουβέντα μας πληθυντικό και τίτλους?
«Ασφαλώς Αντουάν! Ούτε για μένα είναι ευχάριστη η ψυχρή απόσταση της ευγένειας αν και πολλές φορές για λόγους κοινωνικούς , θεωρείται απαραίτητη».
Συμφωνώ και επαυξάνω! Είναι έτσι όπως τα λες. Γι’ αυτό πρότεινα να αποφύγουμε τους τύπους ώστε να μιλήσουμε σαν παλιοί , γνώριμοι και επί τροχάδην, να ακούσεις τα όσα εν περιλήψει, έχω να σου πω.
Είμαι όλος εν ακουστική περιβολή Αντουάν, ακούστηκε δημώδης η απάντηση του Άλεξ.
Μόλις προ ολίγου, μετά από μεγάλη προσοχή, εξαιρετική ακρίβεια και περίπλοκες, εξειδικευμένες αναλύσεις, τέλειωσα με το μυστηριώδες εύρημα σου.
Οι τελικές μου διαπιστώσεις αποδεικνύονται ταυτόσημες με τις προγενέστερες του Μάικ αλλά, επειδή βρεθήκαμε μπροστά σε ανεξήγητη κατάσταση αναρωτηθήκαμε η ουσία που ανιχνεύθηκε στο νύχι, ανήκει πραγματικά σ’ αυτό?
«Στην πρόδηλη αμφισβήτηση της αξιοπιστίας του ο Άλεξ αντέδρασε απότομα, κοφτά».
«Υποκρύπτει η ερώτηση κάποιου είδους αμφιβολία για την αντικειμενικότητα του λόγου μου Αντουάν»?
«Προς θεού! Ερωτώ από επιστημονικό ενδιαφέρον. Ούτε στιγμή δε πέρασε από το μυαλό μου να αμφισβητήσω τη κρίση σου, πολύ δε περισσότερο με πρόθεση να σε προσβάλω. Αν την απορία μου εξέλαβες… διαφορετικά σου ζητώ συγνώμη.
Μου επιτρέπεις όμως λόγω της ιδιάζουσας περίπτωσης, να διατηρώ ορισμένες… επιφυλάξεις και, για να καταλάβεις τι εννοώ.
Ενδεχομένως η πηχτή ουσία πάνω στο νύχι, αν ανήκε σε κάποια από τις πασίγνωστες σε όλους μας συνομοταξίες των γήινων οργανισμών θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί, τύπος αίματος .
«Ο Άλεξ άκουγε έκπληκτος δίχως να βγάζει άχνα».
Παραδόξως όμως στις αναλύσεις, εμφανίστηκε μια αλλοπρόσαλλη βιολογική αλυσίδα άγνωστων, αιμοσφαιρικών συνδέσμων, με απρόσμενες υποομάδες οι οποίες κι’ εδώ βρίσκεται το αξιοπερίεργο, καταλήγουν σε βάσεις χρωμοσωμάτων κυριολεκτικά απαράδεκτες για τη δική μας υπόσταση!
Παράγουν δε με αφάνταστη ευκολία μια δραστική σε περιεκτικότητα άγνωστη πηκτίνη που , παρέχει δυνατότητα στον ανεπανάληπτο αυτό οργανισμό, να επουλώνει ταχύτατα κάθε είδους πληγές. Στην ουσία μιλάμε για άμεση αυτοίαση!
«Κι’ ενώ ο Αντουάν συνέχιζε την παράξενη εξιστόρηση, ο Άλεξ σκέφτηκε ακροθιγώς».
«Έτσι λοιπόν εξηγείται το γιατί δε βρέθηκαν περισσότερες σταλαγματιές ό Μεθέωντας, κατάφερε να γιατρέψεις τις πληγές του λοιπόν, δεν έπεσα και πολύ έξω»!
Το παράλογο στην όλη υπόθεση Άλεξ ξέρεις ποιο είναι?
Ποιο?
Συνεχίζεται…..
Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2012 | |