Σχολική Αίθουσα

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα ξαναγυρίσω εκεί χωρίς ρυτίδες, μετά από έναν ύπνο βαρύ και συνεχόμενο
Στους δρόμους και τα στενά που μεγάλωσα, στα θρανία μου
Σαν να είναι σήμερα η μέρα του σχολείου... Σήμερα να ξημερώσει Πέμπτη δημοτικου...

Δεν υπάρχει πιο άβολο πράγμα από μία αίθουσα σχολέιου,
Δεν αισθάνεσαι ποτέ ευχάριστα εκεί μέσα,
Και όταν βγεις σε ενοχλέι τόσο πολύ η νοσταλγία...

Πότε θα γίνω νέος; Από παιδί ήμουν τόσο γερασμένος,
Και ένιωθα ότι ο πλανήτης βρίσκεται στις πλάτες μου
Ακόμα το νιώθω, νιωθω πως όλοι χρειαζονται τη βοήθεια μου
Κανένας δεν με αναπάυει, γεννήθηκα πατέρας όλου του κόσμου...
Κανένας δεν θα μου γιατρέψει τις πληγές
Κανένας δεν θα μου κάνει τα χατήρια

Όταν κάνω τις δουλειές μου νιώθω υπερήφανος και μόνος
Κάνω κάτι που ποτέ κανένας άλλος δε θα το κάνει για μένα

Άραγε τι θα κάνει η κόλαση σε έναν άνθρωπο τόσο κακοδιάθετο;
Θα συνεχιστεί απλός αυτή η αναλογία χαράς θλίψης;
Θα συνεχιστεί αυτή η πνευματική μοναξιά;
Τι συμφορά να περιμένω ή τι χαρά;
Νιώθω ήδη τόσο γεμάτος μελαγχολία που τίποτα αλλο δεν χωράει στην ψυχή μου...

Όταν ακούω κακά νέα νιώθω μια έντονη εσωτερική ανατριχίλα
Νιώθω σαν προφήτης κακών που επαληθεύεται
Μέχρι πότε;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2012