Ένα γεφύρι η ζωή μου μοναχά

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλησπέρα στιχοοικογένεια ! - ε -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πύρινες λαίλαπες φλογίζουν το μυαλό
Παραληρούν μέσα σε ρίγη οι αισθήσεις
Πετούν τα σμήνη των ερώτων στο γυαλό
Ο ουρανός μου.. θάλασσα από αναμνήσεις...

Κι εσύ.. ο Ήλιος μου.. καθάριος πλοηγός
Άνεμος πάθους μες στα ξέπλεκα μαλλιά μου
Η αγκαλιά σου.. νοερή θαλαμηγός
Να σεργιανίζει στην αγάπη τη χαρά μου...

Ζεστή οδύνη ο αφρός του στεναγμού
Κύματα πόθου βασανίζουνε τα βράχια
Και μια ατίθαση καρδιά.. σκλάβος λυγμού
Να ανασαίνει στους βυθούς.. με δίχως βράγχια...

Γυμνά τα όνειρα.. στο δέρμα μου κολλούν
Βδέλλες ρουφάνε του κορμιού μου τα φαρμάκια
Οι προσμονές έρωτα ανέφικτου πονούν
Πανιά σκισμένα στης ανάγκης τα κατάρτια...

Ένα γεφύρι η ζωή μου μοναχά
Όχθες ενώνει.. αγκαλιάζει ένα ποτάμι
Πέτρα κορμί.. με τα θεμέλια σαθρά
Ορδές θνητών το διαπερνούν.. ως να πεθάνει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2012