ο Δέκαρχος 1/11

Δημιουργός: marakos poureitzer, ΜΑΡΙΟΣ ΖΑΜΠΙΚΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

1/11

Εκπαιδεύτηκαν για να προσφέρουν θέαμα στο Κολοσσαίο,αλλά και για ν αποκτήσουνε την πολυπόθητη λευτεριά τους μέσα από αιματηρές νίκες και μόνο.Σκλάβοι δυνατοί από πολλές φυλές και ράτσες, συγκεντρώθηκαν απ όλες τις κατακτημένες χώρες του Ρωμαϊκού κόσμου και αγοράστηκαν από παλιούς μονομάχους, που απελεύθεροι και γερασμένοι πια,κερδίζανε από τις νίκες των μελλοθάνατων μαθητών τους.Ανάμεσα τους και ο νεαρός Ερωδιός από την Θεσσαλία που πιάστηκε αιχμάλωτος μετά την ήττα του Πομπηίου απ τις λεγεώνες του Καίσαρα στα Φάρσαλα .Είχε στρατολογηθεί μαζί με άλλους νέους της περιοχής ,με την υπόσχεση του πρώτου ότι μετά την νικηφόρα έκβαση της μάχης θα έδινε αυτονομία στην Θεσσαλία.Έτσι πολέμησε σαν Δέκαρχος* με μεγάλο ενθουσιασμό και μαχητικότητα εκείνη την ζεστή ημέρα του Αυγούστου ,σαρανταοχτώ χρόνια πριν γεννηθεί ο Χριστός.Χάθηκαν χιλιάδες λεγεωνάριοι κι απ τις δύο πλευρές αλλά το αποτέλεσμα τελικά ευνόησε τον Καίσαρα. Έτσι ο νεαρός Θεσσαλός βρέθηκε στην πλευρά των νικημένων, περιμένοντας το τέλος του.Ο Καίσαρας δεν ήθελε να μεταχειριστεί τους νικημένους συμπατριώτες του εκδικητικά,δίνοντας τους αμνηστία. Όμως στους Έλληνες συμπολεμιστές τους επιφύλαξε σκληρή μοίρα, στέλνοντας τους αλυσοδεμένους στα σκλαβοπάζαρα της Ρώμης,στη μεγάλη αγορά της σάρκας ,που όπως συνηθιζότανε εκείνα τα χρόνια,έπαιζε μεγάλο ρόλο η ρώμη του σώματος αλλά και η ευκινησία του, ειδικά από εκείνους που θα το αγοράζανε για μονομαχίες στην αρένα.

Ο Ερωδιός αγοράστηκε από τον Πλίνιο ένα παλαίμαχο μονομάχο που δεν είχε καλή θέση στον πίνακα τον επιτυχημένων επαγγελματιών του είδους και έψαχνε απεγνωσμένα για φτηνό αναλώσιμο ¨κρέας¨ .Είχε ρίζες από την Μυσία της Μικρασίας και μετά την εξαγορά της ελευθερίας του, άλλαξε τ όνομα του σε Ρωμαϊκό. Ρωμαϊκό όνομα έδωσε και στην μονάκριβη κόρη του ,αποφεύγοντας μάλιστα να της μιλάει για την καταγωγή του.Αγόρασε μάλιστα σε τιμή ευκαιρίας τον Ερωδιό μαζί και με τους δέκα Θεσσαλούς που ήτανε υπό την Δεκαρχία του, για να τους εκπαιδεύσει και να τους ρίξει στο μεγάλο σφαγείο των σστοιχημάτων της αρένας.Η κόρη του , ή μελαχρινούλα και τσαχπίνα Πουλχερία με τα λαφίσια μαύρα μάτια, φρόντιζε μαζί με τις σκλάβες της για την διατροφή τους και την καθαριότητα των κοιτώνων τους. Η δόλια η μάνα της την είχε αφήσει ορφανή πεθαίνοντας στη γέννα της και ο πατέρας της ήτανε το μόνο συγγενικό της πρόσωπο στην πολύβουη Ρώμη.Κάποιο πρωινό δίπλα στη γέφυρα του Τίβερη είδε τους μαθητευόμενους μονομάχους να βαδίζουν με βηματισμό προς τον χώρο της καθημερινής τους εκπαίδευσης, τον ιδιωτικό στίβο του πατέρα της.Ο Ερωδιός την εντυπωσίασε με το περήφανο παράστημα του κάνοντας να νοιώσει μέσα της ένα πρωτόγνωρο σκίρτημα .Τον είδε στη συνέχεια να ¨μάχετα騨 σαν λιοντάρι με ξύλινο σπαθί ενάντια στους συμπατριώτες του,στα πλαίσια της προετοιμασίας τους για τις πραγματικές μάχες με αληθινά φονικά όπλα. Κάποια στιγμή οι ματιές τους συναντήθηκαν. Ω τοξοβόλε Θεέ, πόσο αντάριασες τις ψυχές αυτών των νέων, κάνοντας τους να χάσουνε τον ύπνο τους για μέρες, μέχρι να πέσει ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, μέχρι σώματα και ψυχές να αφεθούν στην ομορφότερη δίνη στη ζωή των θνητών, στην δική σου δίνη .

ΣΥΝΧΙΖΕΤΑΙ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2012