Αρνούμενοι στον Έλληνα

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

00.50΄25΄΄ 8/3/2012

Κύλησε τ’ άστρο κι έπεσε, σαν δάκρυ πληγωμένο
κι η κόρη με τ’ ανάστροφο, το σκούπισε το χέρι
κι όλο το Σύμπαν έστεκε, βουβό και σαστισμένο,
πως έγινε και σώριασε, τ’ αθάνατο τ’ αστέρι

κι ήταν μαζί στον θρήνο του κι όλα τ’ άλλα τ’ αστέρια
κι ο Γαλαξίας κοίταζε, στο μπλε του βυθισμένος,
ενώ μες την απόγνωση, κινιότανε τα χέρια,
ενός λαού που χάνονταν, στην πλάνη γερασμένος

και σώπαιναν τα σήμαντρα, που πάντοτε καλούσαν
και σε γιορτές και σ’ άπειρους, ξεσηκωμούς του Γένους,
καθώς κανείς δεν τ’ άκουγε κι από ψηλά κοιτούσαν,
τ’ αμήχανα τα στόματα, π’ άλλοτε ψάλλαν αίνους

και θούριους κι εμβατήρια, τώρα να μουρμουρίζουν,
τάχα ποιος έχει τ’ άδικο και τάχα τις ποιος φταίει
κι οι ψίθυροι γινόντουσαν, σαν γραίες που ερίζουν,
ποιανής το καντηλάκι της, στον τάφο της θα καίει,

καλύτερα ‘π’ τις άλλες τους, σαν έρθει το μοιραίο
κι αλοίμονό μας Έλληνες, που γίναμε κουβάρι,
γεμάτο μαλθακότητα, από παππού ως νέο
και χάσαμε του Γένους μας, τ’ αρχοντικό καμάρι

και τώρα πια σερνόμαστε, σκυφτοί και Μηδισμένοι,
εμπρός στα σερνοθήλυκα, με τις κομψές γραβάτες,
οι γυιοί Ηρώων που ‘λαμψαν, σαν να ‘μασταν καημένοι,
στον τόπο που μας έκαναν, περαστικούς διαβάτες

κι ακόμα περιμένουμε, την λύτρωση ‘πο κείνους,
που θα ‘πρεπε στ’ απόσπασμα, να ‘χουμε ήδη στήσει,
που επαιτούν το δίκιο μας, στους Φραγγολεβαντίνους,
αρνούμενοι στον Έλληνα, το δίκιο να ξυπνήσει…….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-03-2012