Πώς να γιορτάσω;

Δημιουργός: jenny

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πώς να γιορτάσω;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Σε όσες ευχήθηκα ,σήμερα ,χρόνια πολλά μου ρίξανε μία αγανακτισμένη ματιά. Του στυλ :τι θέλω από την ζωή τους; Ελάχιστες χαμογέλασαν και ανταλλάξαμε φιλιά. Θολωμένα πρόσωπα, πίκρα και κυνικότητα. Υπήρχαν και περιπτώσεις που δεν ήξεραν σε τι αναφέρομαι. Μήπως γιορτάζει κάποια άγια που δεν ξέρουν;
Οι πιο πετυχημένοι ,σαν ανταπόκριση στην υπενθύμιση της ημέρας της γυναίκας ήταν οι άνδρες. Για τι θεσπίστηκε αυτή η γιορτή; Τι το ιδιαίτερο έχουν οι γυναίκες και θέλουνε μία ημέρα δικιά τους. Ισότητα δεν θέλανε ;Για τι επιμένουν να ξεχωρίσουν αφού έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις, με τους άνδρες, απέναντι στον εργοδότη τους. Σαν να μην ήξεραν ότι εδώ και αιώνες πληρωνόμαστε λιγότερο από τους άνδρες. Αδιαφορούν για την διαπιστωμένη μικρή συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή του τόπου και στην ηγεσία ενός κόμματος. Η Αλέκα αποτελεί φυσικά εξαίρεση. Πολλές φορές ,οι άνδρες , νοιώθουνε ριγμένοι αφού δεν έχουνε δική τους γιορτή και στάζουν χολή για τις γυναίκες. Ειρωνεύονται τον αγώνα τους για την ισότητα και όταν μπορούν πετάνε και σχόλια του στυλ τι την θέλουν αφού δεν ξέρουν πώς να την αξιοποιήσουν; Αφού είναι αδύναμες και κουράζονται εύκολα τι την θέλουν την δόξα και τα πόστα; Δεν τολμάνε να πουν ότι είναι χαζές και ανίκανες, για πνευματική εργασία, για τι δεν είναι αλήθεια. Περιορίζονται σε ηλίθια ανέκδοτα για τις ξανθές και τις άμυαλες καλλονές. Αν τους ρωτήσεις τι θυμούνται από μία γνωστή τους θα εστιάσουν το σχόλιο τους στα σωματικά της προσόντα. Ευτυχώς υπάρχουν και μερικοί που αναγνωρίζουν ότι σε μερικούς τομείς οι γυναίκες έχουν τα πρωτεία (δημοσιογραφία, τηλεόραση, ,υποκριτική τέχνη, λογοτεχνία, ιατρική).Μερικοί που παραδέχονται ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτές. Δηλώνουν δημοσίως ότι οι γυναίκες ομορφαίνουν την ζωή και αποτελούν το αδιαμφισβήτητο έτερο ήμισυ τους. Θαυμάζουν ανοικτά την ευαισθησία τους και την ικανότητα να συμφιλιώσουν τα άκρα .Την αντοχή τους σε όλες τις κακουχίες και την ιώβεια υπομονή τους απέναντι στα παιδιά.
Όλα αυτά τα καλά και τα κακά παραδείγματα έχουν καθιερωθεί στην ελληνική κοινωνία. Υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί εκπρόσωποι του ισχυρού και του αδύναμου φύλου. Η οικογένεια, το κύτταρο της κοινωνίας , προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στην δύσκολη κρίση που περνάμε. Οι γυναίκες πολεμάνε σε πιο πολλά μέτωπα και όμως τα βγάζουν πέρα ,άσχετα αν έχουν συναντήσει τόσα εμπόδια στην ζωή τους. Κρατάν ψηλά το κεφάλι τους άσχετα αν δουλεύουν σε τρία ταμπλό. Υπάλληλος, σύζυγος, μητέρα. Μερικές τολμάνε και ονειρεύονται να κάνουν και καριέρα .Μπορεί και έχουν τα ίδια προσόντα ,με τους άνδρες, αλλά το κόμπλεξ κατωτερότητας τους τυφλώνει και δεν το παραδέχονται. Ο κύριος Αντωνάκης (Κοκοβίκος) με την Ελένη του ,δίνουν την πραγματική διάσταση των σχέσεων .Αρχικά του εγωισμού και της ταπείνωσης και μετά της συμφιλίωσης και της αγάπης που επικρατεί στα περισσότερα ζευγάρια. Αλλάξανε οι καιροί και όμως μερικοί είναι ακόμα καθηλωμένοι στα παλιά πρότυπα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-03-2012