Δάφνες

Δημιουργός: Yol

"Πώς τα κανες έτσι τα μαύρα παιδιά σου, Ελλάδα, Ελλάδα" Ν. Γκάτσος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

"Ξυπνά κι ανασαίνει και μπρος της ο κόσμος λυγάει το γόνα,
βλογά τα παιδιά της, φορεί τα καλά της, της ρώμης εικόνα
κι ο Ήλιος ο πρώτος χαϊδεύει τις πόλεις, τα δάση, τους ώμους
ανθρώπων που φέρουν επάξια της δόξας τους δάφνινους κλώνους.

Του θάμπους λιμάνι, της νόησης λίκνο, της τέχνης κοιτίδα..."
ο δάσκαλος του 'μαθε - στα πρώτα του χρόνια - πως είσαι, πατρίδα.


....................................


Ξυπνά και στενάζει και μπρος της ο κόσμος τα μάτια ξεσέρνει
τρυγά τα παιδιά της, φορεί της δουλειάς της τα ρούχα και γέρνει
κι ο Ήλιος φωτίζει γροθιές ξεσφιγμένες και χέρια απλωμένα
διαβάτες - επαίτες με όνειρα ξέφτια και χείλη σκασμένα

Ποιά έδωσες, μάνα, ευχή στο παιδί σου να έχει γι' ασπίδα;
Τα όπλα του όλα θα στρέψει, απ' το φόβο, σε σένα, πατρίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2012