Έλλη (1960-1984)

Δημιουργός: AZARADEL(ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΑΡΗΣ)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άρχισες πάλι να γυρίζεις
Στους χορταριασμένους τάφους
Αναμαλλιασμένη
Φορώντας κουρέλια
Με το μάτι σου να γυαλίζει
Μέσα στη νύχτα
Μέσα στον άνεμο
Άρχισες πάλι να γυρίζεις το ρολόι πίσω
Να ψάχνεις...
Για τα χαμένα σου ημερολόγια
Για τις χαμένες σου αναμνήσεις
Που τις πήραν τα κύματα.
Με το βλέμμα άδειο
Μπροστά στη ξύλινη σκάλα
Με τα σκαλοπάτια που τρίζουν
΄Ελλη, θα σου φωνάξουν
Γύρισες;
Κι εσύ θα τρέξεις
Να κρυφτείς στο δωμάτιο
Θα κλειδώσεις τη πόρτα
Και θα στηθείς στον καθρέφτη
Τι όμορφη που είσαι!
Τρία εκατοστά απ' το στόμα της ύαινας
Ατάραχη
Σκορπώντας ροδοπέταλα
Στους τάφους των εφήμερων εραστών σου
Έλλη...
Με τα μαργαριτάρια στο λαιμό σου
Έστησαν πάλι το χορό
Και σε φωνάζουν
Έλλη...
Που σε παραμονεύω σε σκοτινές γωνιές
Έλλη...
Που μας χωρίζουν τοίχοι κι άνθρωποι
Σε βρεγμένους δρόμους
Περπατώντας τις νύχτες
Όταν τα μάτια μου γίνονται λίμνες
Φωνάζω τ' όνομα σου
Έλλη...
Γυναίκα της ζωής μου μοιραία
Μέσα στα μοιρολόγια και τις καντάδες
Έλλη,πληγή ανοιχτή
Κάνε ένα βήμα τελευταίο
Τώρα που ο καπνός
Θολώνει το μυαλό μου
Κι ακούω μόνο λέξεις
Δίχως να συγκρατώ τις φράσεις
Τώρα π' άναψαν οι φωτιές
Κι ουρλιάζουν οι Μαινάδες
Έτσι, όπως ο άνεμος
Λυγίζει τους μίσχους των λουλουδιών
Κι ο χείμαρρος τρώει τη πέτρα
Έτσι,άφησε το λεπτό άρωμα των μαλλιών σου
Να εξαγνίσει τις αισθήσεις
Κι ύστερα γύρισε στους τάφους
Κι άσε το δάκρυ
Να ξεπλύνει τη ντροπή σου...

Λονδίνο 1985

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2012