Σαν γκράφιτι ξεθωριασμένα

Δημιουργός: gerontas, ΣΑΡΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σαν πήγαινα πρωί για την δουλειά
στο τοίχο έβλεπα να κρέμονται παιδιά
του παρελθόντος ήτανε λέει όνειρα
χαμένες ψυχές μιας κοινωνίας σάπιας.
χρόνια τα μεγάλωνε με μόχθο η δόλια μάνα
χρόνια τ ανάθρεφε να χουν ανάστημα
το κεφάλι να στηρίζουνε ψηλά
το σύστημα να υπηρετούν για να περνούν καλά

μα σα περάσανε έτη είκοσι δυό
κι είχαν τελειώσει και το στρατό
στη μηχανή ,μες το γρανάζι μπήκανε
και σαν άψυχα σώματα εκεί αράξανε.
η αλφαβήτα τους και τα αμέτρητα τα ναι
γίνανε ιδέες καφενείου και του νες καφέ
σε μια γωνιά στημένα άχαρα αφεθήκανε
και σαν γκράφιτι στους τοίχους στοιχειωθήκανε.

οράματα όνειρα που κάναν σα παιδιά
γίναν φαντάσματα ,γυρνούν στο πουθενά
οι ελπίδες τους μπήκανε στο μητρικό το γάλα
κι έμειναν να είναι δούλοι στα λόγια τα μεγάλα.
κι ήρθε η ώρα κι η στιγμή την μέρα ξανά να δουν
κι έναν ήλιο νέο ξανά μες την ζωή να βρουν.
μα πάλι βρίσκονται σε δίλημμα ξανά
ποιος θα έχει τα ηνία στην δόλια αριστερά.

Ποιος θα είναι εκείνος ο γιατρός
Που θα ναι λέει στο χωριό ο πιο σοφός
Να δώσει την δόση τη σωστή
Για να σπάσει το κακό σπυρί?

Θα ναι το ΠΑΜΕ? θα ναι ο ΣΥΡΙΖΑ?
Θα ναι οι δόλιες ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ?
Μα σαν αργούν αυτοί στο δρόμο ναι μαζί
Το σύστημα ξανά θα γεννηθεί

Και πάλι με χρόνια με καιρούς
Πάλι στους τοίχους τους παλιούς
Τα όνειρα σα μικρά αθώα παιδιά
Σαν γκράφιτι ξεθωριασμένα

θα είναι πάλι κρεμαστά….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-03-2012