Στο πριν από το χθες… Στο μετά από το αύριο…

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νομίζω πως φθάνω σ’ ένα έλος…
χωρίς μπροστά…
χωρίς πίσω…
χωρίς δεξιά…
χωρίς αριστερά…
δίχως κατεύθυνση…
από μια κάθετη υπερδύναμη…
απ-ωθούμε προς τα κάτω…
η μέθη των λέξεων σκορπίζει…
εξατμίζεται…
χάνω τα γράμματα…
απ’ τις αδύναμες παλάμες…
δεν ακούω…
με ακούς…
σιωπή μαυροφορεμένη μεταμορφώθηκε η χροιά τους…
ούτε ένα βογγητό…
ούτε ένας αναστεναγμός…
μονάχα ένα ανάθεμα…
βρεγμένο από δάκρυ…
ανύπαρκτοι οι παλμοί της γλώσσας…
αδυνατώ να φωνάξω…
να κραυγάσω βοήθεια…
να στριγγλίσω που κρύβεστε…
βουλιάζω…

Στρατηγοί εφιάλτες…
ενός παγετώνα στην τομή του ημισφαιρίου…
εκεί βρίσκομαι…
κι εσύ…
κι εσείς…
στ’ ανύπαρκτο του χρόνου…
στο πουθενά σας…
ούτε ένα χαρτί στις κολώνες…
απωλέσθη…
δίδεται αμοιβή…
ούτε ένα χαρτί στα ντουβάρια…
που πότισα με ιδρώτα…
πέθανε…
έτσι για ένα γαμώτο…
πως κάποτε…
αντηχούσα με τους φθόγγους…
στις σκέψεις σας…
πως κάποτε…
πότιζα τις ψυχές σας…

Δεν υπήρξα…
και στην απουσία μου…
ούτε ένα χειροκρότημα…
στον θάνατο…
ούτε ένα δάκρυ…
έστω…
ένα γαμημένο ανάθεμα…
πως υπήρξα…

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-03-2012