Οσο αντεχει

Δημιουργός: curious

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο πιο μεγαλος πονος ειναι η απουσια κι ... η ενωση με ο,τι αποστρεφεσαι.

Κι η πιο μεγαλη ιστορια, μοναχά μιά λεξη -για τον καθενα διαφορετικη-

Σ' αυτην που θες ολα να τα χωρεσεις ... και ενωση και απουσια. Μα ο λογος

σε μιά λεξη μόνη δε χωρα κι αυτο ειναι ο υψιστος βαθμος της απουσιας

και απομενει η λεξη σου ημιτελης, οποιο μελανι κι αν επιλεξεις.



Εν αρχη ειναι ο Λογος... μα ο λογος των ανθρώπινων ημιτελης, ο,τι χαρτί

κι αν επιλεξεις και πριν χαμω απυθωσεις το μολυβι, ο λογος σου ημιθανης.

Η λεξη σου αφημενη στο περιθωριο της ζωης.



Νομιζω καθε γευση εχει σημασια, το δηλητηριο ακομη περισσοτερο,

ετσι θα εκτιμησεις την αξια - καθε στιγμης -. Μετρησα απειρο χαρτι στο

πατωμα τσαλακωμενο, φτιαχνοντας το μονοπατι, αναζητωντας στο

πεπρωμενο. Σ' αυτο παντα μονάχος θα πορευεσαι, οταν στενευει, οταν

αναδιπλωνεται απειλητικα, οταν θεριευει κι οσο ο λογος σου αντεχει.

Και πριν χαμω απυθωσεις το μολυβι, ο λογος σου εκπνεει, αφανης.



Γραφω κι ο κονδυλοφορος μου χαραζει. Γραφω και το σκαριφημα τρο-

μαζει το χαρτί και πριν τελειωσει το μελανι ο λογος μου ημιθανης.

Πόσο χαρτί ακομη να θυσιαστει, πριν στο μελανι το καταμαυρο αφεθει!

Ενα χαρτί τσαλακωμενο, ολα να τα χωρεσει δεν προφταινει -την ιστορια

μιάς ζωης -.



Εγω θα γραψω κι η μοιρα υστερα ας ορισει κι υστερα ο χρονος ας τσα-

λακωσει. Ιεροσυλια, να μη γραφεις οσο υπαρχει το μελανι,οσο ο κονδυ-

λοφορος το μπορει. Κι ας τρομαζει στης μοιρας του, τον ηχο το χαρτι κι ας

κειτεται ο λογος μου ανημπορος καθως χαραζει και πριν τελειωσει το

μελανι, ο λογος μου ημιθανης ... καθως στενευει, καθως αναδιπλωνεται

σαν απειλη, καθως θεριευει και παντα μονάχος θα πορευεσαι σ' αυτο

κι ο,τι απομενει... η λεξη σου ημιτελης - ο λογος σου στ΄ανθρώπινα -

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2012