Στον πύργο τούτ' τον αψηλό

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στον πύργο τούτ’ τον αψηλό,
με γέλασαν και σας γελώ,
πως ο χάρος, αχ, δεν μένει
κι είν’ οι σκύλοι του δεμένοι.

Κι είναι δεμένα τα σκυλιά,
στη θύρα του και τα σκαλιά,
και μια γριά, μια πεθαμένη,
τα ταγίζει και τα πλένει.

Με κάλεσαν να πάγω εκεί,
στο γάμο και στην τελετή,
για να φά’ κι εγώ κουφέτα,
απ’ τα πέρσι κι απ’ τα φέτα.

Έλα να δεις κι α’ δε σ’ αρέσ’,
φεύγεις και μήτε μάς το λες,
μού μηνύσαν οι δρακόντοι,
μ’ ένα μάτι, μ’ ένα δόντι.

Πιάνω και ντύνομαι γαμπρός
και στέκομαι στον πύργο μπρος
και μού φέρνουνε την νύφη,
με χαντζάρια και με ξίφη.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2012