μαμά πετάω

Δημιουργός: χρήστος

πολύ παλιό κι αγαπημένο... καλημέρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μάνα δεν είμαι πια παιδί περνούν τα χρόνια
κι εσύ πολύ βιαζόσουν να με μεγαλώσεις
σύρθηκα για να βρω την ευτυχία στο χώμα
κι αν λέρωσα τα γόνατα μη με μαλώσεις

με κόκκινο κορδόνι δένω το φεγγάρι
κοίτα μαμά τι όμορφο που έχω μπαλόνι
και να γινότανε στον ουρανό να πάρει
το σώμα μου απ' τη γη που πήρε να παλιώνει

στο γαλανό ζητώ όσα στη γη δε βρήκα
την ηρεμία να αποκτήσω που δεν έχω
μαμά πετώ και κάτω αφήνω όλη την πίκρα
Μη μου φωνάζεις! Δε γυρνώ, μα θα προσέχω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2012