Ατιτλο

Δημιουργός: Ναταλία..., Ναταλία Μ

Είναι υπέροχο να βλέπεις την αναγνώριση όσων έκανε ένας γονιός για τα παιδιά του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Tuesday, 22 November 2011
12:06:10 πμ

Κύπρος 14 Νοεμβρίου, 1951.Γεννηθηκε η Ναταλία Μήτσιου δηλαδεί η μητέρα μου.

Το 1968 σε ηλικία 16 ετών η μητέρα μου παντεύτηκε τον πατέρα μου Θεόδωρο Μήτσιου ? Εγκατέλειψε την οικογένειά της για να ξεκινήσει μια νέα ζωή μαζί του.

Είχαν το πρώτο τους παιδί το 1969, και λόγω το σκληρόν τρόπο ζωής που είχαν εκείνα τα χρόνια και την εργασία σε όλους τους τομείς, που είχαν φάρμα με ζώα και ένα κρεοπωλείο,ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να επιτύχει τους στόχους της , ή οποιοδήποτε από τα όνειρά της.

Οι καιροί τότε δύσκολοι έβαζε τον εαυτό της πάντα τελευταίο, προκειμένου να φροντίσει τη οικογένεια και να βεβαιωθεί ότι ήταν πάντα όλα εντάξη.

Χωρίς τυπική εκπαίδευση το μόνο που είχε ήταν η εμπιστοσύνη και το θάρρος μέσα της, και τα προωθούσε με κάθε κόστος.

Αυτα ήταν τα μόνα της εφόδια, και Προορισμός της ήταν να προχωρά η οικογένειά της προς τα εμπρός χωρίς φόβο ...

Είμαστε εδώ σήμερα για να γιορτάσουμε τα γενέθλια αυτής της γυναίκας που κλείνει τα 60 της χρόνια !

Αυτή! Η γυναίκα είναι πηγή έμπνευσης για πολλούς από εμάς, ειδικά για τον άντρα, τα παιδιά της, και τα εγγόνια της.

Αυτή η γυναίκα έχει διδάξει τα 4 παιδιά της, με πολλές και πολύτιμες αξίες των οποίων κανώνας! Kανένας, να μην "εγκαταλείπουν" ανεξάρτητα από το πόσο σκληρή η ζωή γίνεται.

Μας δίδαξε ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι να μένουμε ενωμένοι και πάντα να βοηθά ο ένας τον άλλον.

Μας δίδαξε ότι, ανεξάρτητα από το πόσο λίγα είναι αυτά που έχομε, πρέπει πάντα να μοιραζόμαστε! Με τους άλλους.

Όπως αυτό το παράδειγμα που παραθέτω:

Υπάρχουν πολύ χειρότερα εκεί έξω από εμάς.

Εμείς, ως παιδιά της δεν είχαμε ποτέ στερηθεί τίποτα? Πάντα φρόντιζε να έχομε ότι χρειαζόμασταν.

Θυμάμαι κοριτσάκι ακόμα πίσω στην Κύπρο στα πανηγύρια που γίνονταν στο χωριό που πάντα θα μας αγόραζε εστω και ένα δωράκι το πιο φθηνό σύμφωνα με τα λεφτά που είχε στο πορτοφόλι της,και να είστε βέβαιοι ότι τα παιδιά μας εξακολουθούν να μην έχουν και την παραμικρή ιδέα σήμερα, ανεξάρτητα αν είχε καθόλου χρήματα στο πορτοφόλι της, θα έβρισκε πάντα τον τρόπο, όπως το κάνει και σήμερα.

Είμαι σίγουρη ότι μιλώ εκ μέρους του αδελφού μου και τις αδελφές μου, πόσο περήφανοι είμαστε για αυτή τη γυναίκα, πάντα εργαζόταν σκληρά σε όλη της τη ζωή για να παρέχει,ότι χρειαζόταν, και να κρατήσει την οικογένειά της τόσο ενωμένη και ευτυχής όπως η ίδια επιθυμούσε ενδεχομένως.

Και πάλι, το Φλεβάρη του 1979, προκειμένου να μας δώσει μια καλύτερη ζωή δεν δίστασε να αφήσει πίσω της όλη την οικογένειά της και να μεταναστεύσει στην Αυστραλία με τον πατέρα μου και τις τρεις κόρες .

Η Ναταλία Μήτσιου πακέταρε μόνο μια βαλίτσα για τον καθένα μας και μετακινείται στην Μελβούρνη με τον σύζυγο και τα παιδιά της, αφήνοντας πίσω τους γονείς της τους αδελφούς, και τις αδελφές της.

Το 1982 γεννήθηκε και ο αδελφός μας.

Λίγο καιρό μετά ο πατέρας μου να είναι πολύ άρρωστος, και πάλι η Ναταλία ψάχνει τρόπο συνάμα με τον άρρωστο άντρα της, να εξακολουθεί να εργάζεται για να βεβαιωθεί ότι η οικογένεια έχει όλα όσα χρειάζονται.

Όταν έρχεται η ώρα για τον μπαμπά μου που χρειάζεται ένα νεφρό, χωρίς δισταγμούς, ήταν η πρώτη που δεν σήκωσε τα χέρια ψηλά..

Και πάλεψε μαζί του και του χάρισε τον ένα της νεφρό.

Οι γιατροί έμειναν έκπληκτοι γιατί ο αγώνας ήταν 95%.να χάσουν. Και 5% να κερδίσουν σ΄αυτόν τον αγώνα.

Και όμως ο Θεός τους βοήθησε και τον κέρδισαν και με μεγάλη επιτυχία..

Αυτό για μένα δείχνει ότι αυτοί οι δύο πάντα προοριζόταν να είναι μαζί για τη ζωή.

Ακόμα κι αν καβγαδίζουν σαν γάτα με τον σκύλο lol.

Αν και ανά πάσα στιγμή ήταν σε επαφή με την οικογένειά της στην Κύπρο, δυστυχώς, τα περισσότερα από τα ταξίδια της πίσω ήταν ο χαμός και από ένα μέλος της οικογένειας, η μητέρα της το 1983, και ο μικρότερος αδελφός της, το 1989 .

Τύχη μεγάλη γι΄ αυτήν που πρόλαβε να δει τον πατέρα της, και τους δύο αδελφούς της ακόμα ζωντανούς το 2004 που μετά τον ιδιο χρόνο έχασε τον πατέρα της και τον έναν αδελφό.

Το 2006 έχασε και τον τρίτον αδελφό.

Αυτή η γυναίκα έχει δώσει τόσα πολλά για εμάς, και αν και είναι πολύ δύσκολο να δει κανείς τα συναισθήματα της Ναταλίας, όλοι γνωρίζουμε και μπορούμε να κατανοήσουμε τον πόνο που αυτή η κυρία ένιωσε και έχει περάσει για να στηρίξει την οικογένειά της.

Είμαστε περήφανοι για τις αληθινές και πολύτιμες αξίες που μας έχει διδάξει.

Μας έχει μάθει να μοιραζόμαστε, να δίνουμε, και πάντα να βοηθάμε τους άλλους, αν υπάρχουν 5 από μας και ένα κομμάτι ψωμί μας έμαθε να κόψομε το κομμάτι του ψωμιού σε 5 κομμάτια, ώστε κανείς να μην μείνει έξω από ένα ίσο μερίδιο.



Αυτή θα μαγειρεύε πάντα περισσότερο από ότι χρειαζόταν σε περίπτωση που κάποιος απρόσμενος επισκέπτης θα ερχόταν γύρω και ήταν πεινασμένος, η πόρτα μας ήταν και είναι πάντα ανοιχτή.

Δίδαξε την οικογένειά της ποτέ να μην κρίνουμε κανέναν και να θεωρούμε τον καθένα ως ισότιμο μέλος με τον εαυτό μας, ανεξάρτητα από το τι οι άνθρωποι σκέφτονται για μας.

Να είμαστε ειλικρινείς και δίκαιοι με οποιοδήποτε κόστος, αλλά και μας δίδαξε να ακολουθούμε τα όνειρά μας, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρή η ζωή μπορεί να είναι μερικές φορές.

Και αν ένας από μας πέφτει σε λάθος σ΄ αυτό το απρόβλεπτο μονοπάτι της ζωής οι υπόλοιποι από εμάς να τον μαζέψομε και να τον υποστηρίξομε με κάθε κόστος ..
.
Συνειδητοποιούμε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη, δεν είμαστε τέλειοι, αλλά εμείς ως μια οικογένεια έχουμε διδαχθεί για την υποστήριξη που πρέπει να έχει πάντα ο ένας προς τον άλλον και να αγαπούμε ο ένας τον άλλον, ακόμη και με τα ελαττώματα και τα λάθη μας.

Αυτή! Η αγράμματη γυναίκα μας έχει εμπνεύσει.

Αυτοδίδακτη και μόνη της κατάφερε να γίνει ξεφτέρι στον υπολογιστή, στιχουργός ενός τραγουδιού, και δύο βιβλίων συλογές ποιημάτων που δημοσιεύθηκαν.

Αυτό πηγάζει από μέσα της και από μόνο του μας δείχνει όλη της, την αποφασιστικότητα?

Η Φιλοδοξία δεν μπορεί ποτέ να σταματήσει στη ζωή κάποιου.
.
Η κυρία αυτή συνεχίζει να έχει επιτυχίες, και να μαθαίνει κάθε μέρα και κάτι καινούριο.

Μαμά μου! Εκ μέρους του πατέρα μας, τα παιδιά και τα εγγόνια σας, σου ευχόμαστε Χαρούμενα 60α γενέθλια και χρόνια πολλά.
Με πολύ αγάπη.

Αυτό μου το έγραψαν και το διάβασαν στα γενέθλια μου τα παιδιά μου δεν το γράφω εδώ για να αναδιχτώ , αλλά βλέποντας πολλά επισόδια από την εκπομπή (πάμε πακέτο)
και είδα παιδιά να φέρνουν γονεις στην εκπομπή για να πουν ευχαριστώ στους γονεις για ότι κάναν για τα παιδιά τους θέλησα να τι μοιραστώ μαζί σας με πολύ συγκίνιση και περηφάνια για τα παιδιά μου και ευχαριστώ όσους το διαβάσουν .
Τώρα που με το χέρι στο γύψο τα βλέπω να είναι στο πλάι μου και να με βοηθούν με όπιο τρόπο μπορούν τους αξίζει από μένα ένα μεγάλο μπράβο!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2012