Κραυγές

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι όσο περνούν τα χρόνια, δεν το κατάφεραν ποτέ
-όπως η σάρκα στις ρυτίδες -να σκλαβωθούν τα όνειρά μου.
Εξ ανατολών, ορίζοντες, διαγράφουνε χαμένους
μες τις λερές τις μνήμες '
κι ύστερα νέα κι όμορφα μένουν αγέννητοι θεοί.
Δεν τα αγγίξαν γηρατειά.
Μείναν αγάλματα ερώτων ανεκπλήρωτων.
Σταλαγματιές απ τ' άπειρο να ξεδιψούν
τα χείλη τα θνητά
απ’ των αιώνων τις σιωπές τους.
Κραυγές...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2012