Κρυώνω…

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρυώνω…
η ντουλάπα άδεια…
κανείς δεν επ-έστρεψε…
τα πανωφόρια…
που δάνειζα τις νύχτες…
όταν πάγωναν οι σάρκες…
στις διχοτομημένες τους ζωές…
Ξέχασαν…
στην φόδρα…
είχα εμποτίσει καυτό αίμα…
χάραζα τις φλέβες μου…
εν ψυχρώ…
εκμηδενίζοντας τον πόνο τους…
μάρτυρας στο κενό…

Οι κρεμάστρες κενές…
στον γάντζο χαραγμένο…
το αρχικό τους γράμμα…
μια ημερομηνία…
όταν επαιτούσαν…
ένα φιλί…
ένα χάδι…
και πρόστυχο έρωτα…
να ντύσουν τα κουφάρια τους…
από άγνωστες ηδονές…

Ομαδικός τάφος…
κρέμασα μνημόσυνα…
τα δάχτυλα έτρεμαν…
αμάθητα σε τελετές…
Ταραγμένος…
γυμνός…
σκαρφάλωνα σ’ ένα βουνό…
να συναντήσω τον Θεό…
να εξομολογηθώ…
απεχθείς αμαρτία…
ότι «χάρισα» την ζωή μου…
σ’ ένα τάγμα αιρετικών…

Κρυώνω…
με ξεγέλασε…
κι αυτή η «άνοιξη»…
Ψυχή μου…

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2012