Ρέκβιεμ ΙΙΙ

Δημιουργός: Tilt

Παλιό, όσο κι η θλίψη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εγειρε , ξάφνου , ο έρωτάς σου , ολοσταχτής ,
σαν αργασμένο και πελεκητό σφεντάμι ,
σε μιάς συγγνώμης ικεσία , ολονυκτίς ,
καθώς που αμάρτησε στούς όρκους πούχε κάνει .

Σκυφτοί στα γόνατα , στον τόπο τον ιερό ,
εκεί που μνέσκαμε αγκαλιά , καθαγιασμένοι ,
όσο που ο χρόνος σε προσκέφαλο λερό ,
μ υπομονή , το θάνατό του περιμένει .

Στα λιγνοχώραφα τ ανήλια της Εδέμ ,
άψυχος ο έρωτας , λες που λαγοκοιμάται ...
Τη προδοσία του πια τώρα δε θυμάται
κι όσα , στη χάρη του , σκαλίσαμε τοτέμ .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2005