ο σοφός

Δημιουργός: μπρουχίτα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

και τώρα, καλέ μου φίλε;
για πες μου.
τι κατάλαβες
που έγινες σοφός;
βουητά μονότονα ακούς.
απ' αυτά που δαιμονίζουν.
ό,τι αγγίζεις υδράργυρος.
ό,τι σ' αγγίζει, βράχος.

οι πόθοι και τα πάθη σου βαριά.
τα κουβαλάς μαζί σου
μπας και κανείς στα κλέψει.
να τα φυλάς καλά, ε;
και πάντα κλειδωμένα.
ακόμα είναι νωρίς
να σε σταυρώσουν.

για πες μου, λοιπόν,
άπιστέ μου φίλε..
τώρα που τρίβεις τις παλάμες σου
με βλέμμα δήμιου πωρωμένου,
γιατί με τρέμεις;
τα δάχτυλά σου νευρικά
και σε προδίδουν.

τις σκέψεις μου, τι λες;
θα τις διαβάσεις;
νομίζεις σε φοβάμαι;
το φτωχό σου πνεύμα θησαυρίζεις.
και μετά ζηλεύεις τους φτωχούς.
μα την αλήθεια, τι πλάκα που έχεις.

και τώρα, άπληστέ μου φίλε,
για πες μου.
τι θα κάνεις;
τώρα που έγινες σοφός,
τώρα που ψέματα σου λένε
θαρρείς και τα κουφάρια,
πώς θα ζήσεις;

στο σκύλο μου μη δίνεις σημασία.
είναι καλός και σ' αγαπά.
μα εσύ, καλέ μου φίλε,
τώρα που έγινες σοφός,
κοιτάς τρία κεφάλια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2012