Όταν θα φυγω

Δημιουργός: sakti, Καιτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν θα φυγω απ τη ζωή
κανείς δε θέλω να με κλαψει
ούτε κεράκι να μ' ανάψει
τα πρωινά την Κυριακή.

Ήσυχα να ταξιδέψω, σιωπηλά
οπως τα χρόνια μου στο ενυδρείο
και η φωνή μου σαν βραχνό ηχείο
να σέρνεται σε πράσινα νερά.

Λόγοι και μαύρες φορεσιές
μη μου ταραξουνε το δρόμο.
Αφηνω πισω μου τον τρόμο
για καθαρτήρια και φωτιές.

Γνωρισα τον παράδεισο εδω
μου έφτασε κι ας ήτανε για λιγο
τώρα μπορω αναίτια να φυγω
ευλογημένη που μου άνοιξε να μπω.

Διαθήκη δε θ' αφήσω κανενος
ό,τι απόχτησα , μαζί μου θα το παρω.
Αμέτρητη σοφία κι ένα φως
να δώσω διαβατήριο στο χάρο.

Μόνο ψηλά , σε μια πλαγιά
να μου ταιριάξετε το μνήμα
να σ΄αγναντευω, άγριο κύμα,
ζωή που ακόνιζες σπαθιά....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-04-2012