στο χείλος τού παραλίγο

Δημιουργός: μπρουχίτα

http://db.tt/HzD7liOB

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

περιοδικές εξάρσεις
με απομακρύνουν
από ενδεχόμενη συμφιλίωση.
συμφιλίωση με τι;
δεν έχω αποφασίσει ακόμα.

αιωρείται μια πίεση
ν’ αποδεχτώ την ήττα μου.
μα πώς να την αποδεχτώ;
δεν έχει γίνει πόλεμος.
η πίεση επιδεινώνεται.
μου σφίγγει τον αυχένα.
με στριφογυρίζει
και με πετά στον τοίχο.
κι ενώ σέρνομαι πάνω του
του φιλάω την πληγή.

τόσο καιρό εδώ κάτω,
τον έχω αγαπήσει.
πάνω του δε γράφω πια.
μου είπε πως πονάει.
μα του αρέσει η φωνή μου.
με τα χρόνια έχω γλυκάνει
με τους ψιθύρους μου
το χρώμα του.
έχω κάνει τρυφερό
το άγγιγμά του όταν
χαϊδεύει την πλάτη μου.

όχι καλοί μου ηδονοβλεψίες.
δεν είναι τού παραλόγου θέατρο αυτό.
ποτέ δε μ’ άρεσε αυτή η γελοιότης.
εγώ είχα πάντα γύρω μου τρελούς
κι όχι εραστές παράλογους.

τι ψάχνετε μωρέ γι' αυλαία;
το θέατρο αυτό δεν έχει αυλαία.
τίποτα δεν υπάρχει να με καλύψει πια
από τις αδηφάγες παρωπίδες σας.
για σκεφτείτε.. το ιδανικό άλλοθι.
ευχαριστιέστε, έτσι;
ωραία....
γιατί το θέατρο αυτό,
το θέατρο τού Επιλόγου
ποτέ δε θα τελειώσει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2012