Σκέψεις μιας άυπνης νύχτας

Δημιουργός: Αθηνά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γιατί με έταξες μοίρα
μακριά από έρωτα λιβάδι
χωρίς το ακριβό το χάδι.
Μακριά από πλημμύρα.

Τη ζωή ν'άρχιζα πάλι
Από μικρό παιδί να ζήσω
να παίξω να πρωτοαγαπήσω
η κάθε μέρα ζάλη.

Ο κόσμος πια 'ναι διεφθαρμένος
σε ψεύτικη ηδονή παραδομένος
και μόνο αυτό ζητάει απο μένα
μα δεν μπορώ να γίνω ένα.

Μ' ανδρείκελα που λένε ανθρώπους
να ζήσω σε κοινούς τους τόπους
και να πετάξω την ψυχή μου.
σε μια συνήθεια δίχως γεύση και οσμή.
χωρίς πρωτόγνωρη της νιότης μας ορμή.

Μακριά από ποίηση και περισυλλογή
Δίχως νόημα και πρόσωπο
δίχως δέος και ντροπή.
σε ένα πάρτυ κοινό κι απρόσωπο

Γιατί με έταξες μοίρα
σ'αυτήν την εποχή
που ψάχνει νόημα
και ψυχοθεραπευτή

Ίσως γιατί ξέχασε
να ερωτευτεί....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-04-2012