Μοιρολόι

Δημιουργός: Mayda, Mayda Devin

Γιά τον πατέρα μου που δείνει σιωπηλά μάχη γιά τη ζωή του σε μιά κρύα γονιά ενός κρύου νοσοκομείου... Τον μοναδικό άνθρωπο που με κατάλαβε ποτέ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ράγισε το ατσάλι σαν γυαλί
Στάζει αίμα και δάκρι
Ο χωρισμός δύσκολος πολύ
Ο Χάρος,
αναμένει στην άκρη

Ελιωσε το μάρμαρο σαν κερί
και όλο καπνίζει
η φλόγα πλέον μικρή
Η κάπνα
τις ελπίδες μαυρίζει

Λύγησε το σίδερο σαν κλαρί
και τρέμει στο αγιάζι
ασήκωτο και βαρύ
το φορτίο,
ένα μεγάλο μαράζι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-11-2005