Πολλές φορές αναρωτήθηκα

Δημιουργός: jenny

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πολλές φορές αναρωτήθηκα
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πολλές φορές βαθιά αναρωτήθηκα/τριγύρω οι άνθρωποι αν μ’ αγαπούνε
για ό,τι φαίνομαι ή αν αληθινά/για ό,τι είμαι εγώ, κοντά μου ζούνε.
νιώσε με, σώσε με/κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω (Ρασούλης Μανώλης- Βαγιόπουλος Πέτρος
Λίγες εβδομάδες, πριν από τις βουλευτικές εκλογές, οι υποψήφιοι και φιλόδοξοι πολιτικοί μας, περνάνε μία βαθειά κρίση ταυτότητας. Την θέλουν ή δεν την θέλουν την θεσούλα τους και με ποιό αντάλλαγμα μπορούν να τα καταφέρουν; Οι δημοσκοπήσεις δεν βγάζουν αυτοδυναμία για κανένα κόμμα (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ 35-40%)με εξαίρεση τα μικρά και το ΣΥΡΙΖΑ. Πως θα ξαναπάνε στην Βουλή; Ο δοκιμασμένος ,από παλιά, παραδοσιακός τρόπος της βόλτας στα καφενεία το χωριού ή της ξεχασμένης κωμόπολης δεν είναι ιδιαίτερα καλή λύση επειδή δεν ξέρεις πόσο θα σε γιουχαΐσουν. Πόσες ομπρέλες και πόσους σωματοφύλακες να πάρεις για να προστατευτείς; Ποτέ δεν ξέρεις από που θα σου εκτοξεύσουνε κλούβια αυγά ή σάπια γεωργικά προϊόντα. Οι πλαστικές σημαίες και οι πολιτικές συγκεντρώσεις ανήκουν στο παρελθόν. Τα τηλεοπτικά σποτ στοιχίζουνε πολύ αλλά δεν είναι πάντα εύστοχα και σπάνια δίνουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Αυτοί οι προβληματισμοί ταλανίζουν πολλά μυαλά .
Το πολιτικό χρώμα δεν σχετίζεται πάντα με την ανθρώπινη ποιότητα και τις ηθικές αρχές του κάθε πολιτικού. Υπάρχουν έντιμοι πολιτικοί σε όλα τα πολιτικά στρατόπεδα. Διακρίνονται για τις αποφάσεις τους και κυρίως για το τόλμημα να εγκαταλείψουν την πολιτική ή να αλλάξουν πολιτικό χρώμα. Ο κανόνας δυστυχώς ,για την ελληνική πραγματικότητα ,είναι οι νοσταλγοί των περασμένων δικομματικών μεγαλείων να επιμένουν ,με κάθε μέσο να παραμείνουνε. Ασκώντας ,για πάρα πολλά χρόνια, το επάγγελμα του πολιτικού δεν ξέρουν τίποτα άλλο να κάνουνε. Δεν ξέρουν πως αλλιώς να βγάλουν τα προς ζην τους και ενώ έχουν αποτύχει επιμένουν. Ενώ επιβεβαιώνεται καθημερινά η άστοχη και βλαβερή για τον τόπο δράση τους παραμένουν γαντζωμένοι στην καρέκλα. Τζάμπα αναπολούν τις παλιές εποχές, με τα μεγαλεία, την διαφθορά, τα ρουσφέτια και τις φανφάρες. Τζάμπα αναρωτιούνται πόσοι πράγματι τους αγάπησαν. Που πήγανε οι χαρές και τα γλέντια; Οι ψηφοφόροι τους αγαπούσανε και πίστευαν στα λεγόμενα τους ή a priori αποσκοπούσαν σε άλλα οφέλη; Κλαίνε πικραμένοι και νιώθουν προδομένοι.
Νιώσε με σώσε και ότι θες στο προφέρω λέει το τραγούδι των Ρασούλη-Βαγιόπουλο .Το ζητάνε παρακαλετά, από τους ψηφοφόρους τους και δεν καταλαβαίνουν για την δεν πείθουν και θα φάνε πόρτα. Αλλάξανε οι καιροί και αφού δοκιμάστηκαν τόσα χρόνια και βουλιάξανε την χώρα στο οικονομικό και δημοσιονομικό χάος πρέπει να φύγουν για να έρθουν καινούργιοι πολιτικοί με όραμα ,περισσότερο ήθος και κυρίως όρεξη να αλλάξουν τα πράγματα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2012