Νώε 19/19

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Νώε 19/19</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Νώε 19/19</b><p>Δημιουργός: marakos poureitzer, <i>ΜΑΡΙΟΣ ΖΑΜΠΙΚΟΣ</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>	<br />
Μετα πολλά ,άρχισε να γιομίζει η κιβωτός με κάθε είδους ζωντόβολα,ενώ ο Χάμ είχε αναλάβει την καταμέτρηση τους.<br />
Όμως οι χελώνες αργούσανε ακόμα και η καθυστέρηση τους είχε εκνευρίσει τους πάντες και ιδιαίτερα τον κάπταιν Ναυαγιήλ<br />
-δεν γίνεται κύριοι,..κάτι θα πρέπει να κάνετε με δαύτες.Ηδη ο Μεγαλοδύναμος έβαλε φουρνέλα στο Γιβραλτάρ και όπου ναναι θα μας πάρει και θα μας σηκώσει,είπε τρέμοντας απ τα νεύρα του.<br />
Ολοι τότε αλληλοκοιτάχθηκαν με απορία και ρώτησαν τον Νώε τι ακριβώς εννοούσε ο αγγελιαφόρος ¨¨θα μας πάρει και θα μας σηκώσει¨¨<br />
-αχ βρε αθώα παιδιά μου,δεν καταλάβατε το νόημα σε βάθος.Ο πουπουλομουσκεμένος εννοούσε πως θα μας πάρει η κιβωτός και θα μας σηκώσει όταν έρθει το τσουνάμι<br />
-ε τότες ας περιμένουμε τις χελώνες να κοπιάσουν με το ραχάτι τους ντάντυ ,υπολογίζω μεθαύριο ναχουνε μπει μέσα,συμπλήρωσε ο Ιάφεθ<br />
-τί δυό μέρες τσαμπουνάτε βρε σείς,όπου ναναι θα πλημμυρίσει ο τόπος και θα βγάζετε μπουρμπουλήθρες,.....βιαστείτεεεεεε..ούρλιαξε ο αγγελιαφόρος<br />
-Τότε η αΝώετη μπήκε στη μέση και έδωσε την εντολή στον Νώε να κάτσει πάνω στην θηλυκιά χελώνα<br />
-Ο Ναυαγιήλ δεν πίστευε στα μάτια του,καθώς μόλις ο Νώε ανασηκώθηκε από πάνω της ,εκείνη πάτησε κάτι γκάζια,ούτε λαγός να ήτανε,ακολουθούμενη κατά πόδας απ τον αρσενικό της<br />
-μα πώς γίνεται κυρ αΝώετη να τρέχει κι ο αρσενικός ξοπίσω της,μπορεί να μου εξηγήσεις?,ψέλλισε ο Ναυαγιήλ με ύφος ηλίθιου<br />
-τότε εκείνη έβαλε τα γέλια,ξεσηκώνοντας την ομήγυρη<br />
-μα η γυναίκα εδώ κάτω πάντα παγαίνει μπροστά πουπουλοβρεγμένε μας κι από πίσω ο κερατάς της,έτσι δεν είναι Νώε μου?<br />
-Ο Νώε τότε κόρδωσε σαν γύφτικο σκεπάρνι και χτυπώντας της με αβρότητα τα καπούλια,φώναξε γεμάτος ενθουσιασμό ¨ξέρεις πόσοι την παίρνανε από πίσω πουπουλένιε?¨¨και συνέχισε εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών ¨¨όμως μόνο σ εμένα δεν έπαιρνε λεφτά¨<br />
-Ο Ναυαγιήλ τα είχε χάσει πλέον τελείως,αλλά δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά καθώς είχε την εντολή να τους διασώσει.<br />
Ενώ λοιπόν ήσαν έτοιμοι να κλειστούνε στην κιβωτό,φάνηκαν από μακριά δυό γνώριμες φάτσες που ξεσήκωσαν τα παιδιά του Νώε αλλά και τους υπόλοιπους<br />
Ητανε ο θείος τους ο ξυλουργός,παρέα με τον εσταυρωμένο βοηθό του που έσουρνε με κόπο τον σταυρό του<br />
-μας συγχωρείτε που αργήσαμε είπε ο εσταυρωμένος,αλλά μέχρι να μου ξεκαρφώσει τα πόδια τα αφεντικό για να κουβαλήσω το σταυρό μου,είδε κι έπαθε<br />
-ναι αλλά δεν προσέξατε τα ροδάκια που έβαλα στο πίσω μέρος του σταυρού,συμπλήρωσε ο ξυλουργός<br />
-δεν μπορώ να πώ,ήτανε πιο ξεκούραστα είπε ο εσταυρωμένος και ζήτησε ένα σφουγγάρι με νερό για να ξεδιψάσει<br />
-μα ,θα τον αφήσουμε πάνω στο σταυρό σ όλο το ταξίδι?ψέλλισε ο Ναυαγιήλ ξεκολλώντας μπόλικα πούπουλα απ το φτέρωμα του<br />
-μα τα πόδια του τα ξεκάρφωσα επεξήγησε ο ξυλουργός,θα μπορεί να περπατάει με σταυρωμένα μόνο τα χέρια<br />
-τότε γυάλισαν για τα καλά τα μάτια του Ναυαγιήλ και βγάζοντας την ρομφαία απ τη μέση ,του φώναξε με τόσα ντεσιμπέλ που ακούστηκε μέχρι τα ουράνια<br />
-την κιβωτό καπετανεύω εγώ,γρήγορα μωρόμυαλοι ξεσταυρώστε τον άνθρωπο !<br />
-τότε τα σύγνεφα παραμέρισαν και φάνηκε η μορφή του Μεγαλοδύναμου να τον αφουγκράζεται με κατανόηση.<br />
-έχεις δίκηο Ναυαγιήλ,η ρομφαία σου δεν είναι πύρινη,κι ως εκ τούτου δεν σε παίρνουνε στα σοβαρά..τσίμπα λοιπόν έναν αναπτήρα και βίρα τις άγκυρες ναυαρχάρα μου!<br />
Σε λίγες ώρες η περιοχή είχε γιομίσει θαλασσινό νερό,αλλά μια ξύλινη πλωτή κατασκευή αχνόσβυνε στο βάθος του ορίζοντα,κουβαλώντας μέσα της τους "περιούσιους" και τα ζωντοβολά τους.<br />
Ξοπίσω της ακολουθούσε δεμένος ο μώλος που πάνω του ήτανε γαντζωμένος ο νονός Βούς με τα τσιράκια του<br />
¨ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΔΕΙΠΝΗΣΟΥΝ,ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ.Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΝΑΧΩΡΕΙ ΓΙΑ ΑΡΑΡΑΤ¨¨<br />
<br />
Μαράκος<br />
<br />
ΤΕΛΟΣ<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-04-2012</td><td valign=top></td></table><br />