Το κόκκινο χάνεται

Δημιουργός: teo g, TEO GRAMMENOS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τελειώνουμε,δεν υπάρχει τίποτα να με κρατά εδώ.
Ανάμεσα μας άνοιξε κενό.
Πληγώνουμε,δυο καρδιές που κάποτε ανάβαν φωτιές.
Και σβήνουμε ότι ζήσαμε στο χθες.
Παγώνουμε,το χρόνο στο πικρό αντίο,
Κάπου φταίξαμε κι οι δύο.

Μην απορείς.
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.
Κι οι αναμνήσεις μετά μας στοιχειώνουν.
Έτσι είναι o νόμος της ζωής.
Ξεπέρασε με.
Ψάξε να βρείς κάποια άλλη αγάπη.
Κρύψε με πίσω από ένα σου δάκρυ,
Αν δακρύσεις ,να ξέρεις που θα με βρείς.

Κλείνουμε,την τελευταία σκηνή του έρωτα,
το κόκκινο χάνεται στα βράδια τα αξημέρωτα.
Αλλάζουμε σταθμό κι η καρδιά χάνει το ρυθμό.
Τα σ’αγαπώ δεν έχουν προορισμό.
Οι αγκαλιές γίναν σπηλιές,που φως δεν βρίσκεις όσο κι αν θες.

Δυο βλέμματα γεμάτα αμηχανία,
δίνουν τέλος στης αγάπης την ιστορία,
Δάκρυα κυλούν, τα στόματα δεν ηχούν..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2012