Αληθώς ανέστη

Δημιουργός: Medelegief,

καλό απόγευμα σε όλους.... :-)) δημιουργικότητα,υγεία και ευτυχία!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρέη προς το δημόσιο

Χρέη προς το δημόσιο.

Δεν άντεξα άλλο. Πήγα και παραδόθηκα. Ο λόγος; Χρέη προς το δημόσιο.

Χρέη προς το δημόσιο. Αλλοίμονο.

Τα πόδια μουδιασμένα. Χρέη προς το δημόσιο.

Πήρα να κόψω τα νύχια μου. με τον καιρό είχαν κι αυτά μαλακώσει.

Δεν είχα που να κάτσω στο μπαλκόνι και έτσι έκατσα στο πάτωμα. Όπως τότε.
Θυμάσαι; τότε που κοιτούσαμε τ’ άστρα.

Τότε που το μέλλον ήταν η ζωογόνος ανάσα μας. Τότε κοιτούσαμε τα καλώς ορισμένα απόμακρα άστρα. Πόσος καιρός πέρασε;

Ας πούμε πέντε χρόνια. Άλλαξαν οι έννοιες. Πέντε χρόνια να στρέψεις το νου σου στ’ άστρα. Πάντα δίπλα σου, στα καμουφλαρισμένα ονόματα των γυναικών, Στέλλα, Εσθήρ, Εστρέγια.

Μέχρι χθες.

Μέχρι σήμερα που υποχώρησε το μπαλκόνι και έγινε αμμουδιά, και έγινε φωτιά και έγινε νύχτα μ’ αστέρια φωτεινά, ας μην είναι πολλά, ας μην είναι πολλά.

When you wish upon a star your dreams come true.

Χρέη προς το δημόσιο λοιπόν. Και εγώ ξέχασα, ναι έχασα μερικές ανάσες, γιατί έβγαλα από τη διάνοια μου πως η παντάνασσα ήταν οι διπλανοί μου;

-Που είναι τα μέτρα και τα σταθμά που φτιάξαμε τον κόσμο, όπως τον ονειρευτήκαμε;
-Ποιος τα θυμάται άραγε;

Κι αν η καρδιά σου είναι στα όνειρα σου τα όνειρα σου βγαίνουν αληθινά.

Κι όνειρο σκιάς άνθρωπος.
Αληθώς ανέστη!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2012