Σκιές

Δημιουργός: fervornia_a

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο χρόνος προσπερνά με δρασκελιές,
Αισθήματα, και πόθους, και αναμνήσεις,
Βυθίζονται στο ψύχος οι αισθήσεις,
Και οι λέξεις ξεψυχούν μες τις κραυγές.

Τι θες; Σε ποιον πλανήτη ξημερώνεις;
Σε ψάχνω ναυαγός στα όνειρά σου.
Μου έλεγες: ''Θα έρθει κι η σειρά σου.
Για τα κορμιά εκείνα που στοιχειώνεις''.

Μα η φύση σε έναν νόμο υπακούει,
Χωρίς να δέχεται αντίρρησης φωνές.
Κι εγώ που σ' αγαπούσα με ενοχές,
Κινδύνου κώδωνα δεν άκουσα να κρούει.

Κι αφέθηκα σαν βότσαλο να πέσω,
Στα πέλαγα αυτά που μας χωρίζουν.
Τα πάθη μας μονάχα μάς ορίζουν,
Σε σάρκα και οστά πώς να χωρέσω;

-Οι νύχτες θα περάσουν βιαστικές.
Το όνομά μου πια δεν θα θυμάσαι.
Μέσα σε χέρια ξένα θα κοιμάσαι,
Καθώς θα βυθιστώ μες τις σκιές-.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2012