Ρασπούτιν (επεισ 8)

Δημιουργός: marakoskevasmata, Μάριος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν ετοιμάστηκε το αφέψημα με το σαφράνι και αφού το δοκίμασε, μου έγνεψε να πάω πιο κοντά του.«Θέλω ν ανασηκώσεις το σώμα του πιτσιρικά, για να του το δώσω να το πιεί, κατάλαβες Γραμματικέ?»Έσπευσα σαν υπνωτισμένος και χωρίς αντίρρηση, να εκτελέσω την εντολή του, ενώ εκείνος έκλεινε με τα δάχτυλα του τα ρουθούνια του παιδιού, αναγκάζοντας το ν ανοίξει το στόμα του.«Έλα αλητάκο,ρούφατο μιά κι έξω, για να μπάσεις αίμα μέσα σου»,του ψιθύρισε στ αυτί.Το παιδί μισάνοιξε το στόμα ,χωρίς δεύτερη κουβέντα, ενώ η Τσαρίνα παρακολουθούσε τη σκηνή τρέμοντας απ το φόβο της.Κάποια στιγμή πλησίασε και έπιασε το χέρι του γιού της, αλλά έφαγε μια δυνατή σπρωξιά απ τον Ρασπούτιν,που κόντεψε να πέσει χάμω.«Άκου μωρή,ή θα μ αφήσεις να σώσω το ψοφίμι σου, ή τα παρατάω και γυρνάω στο σπίτι μου, διάλεξε !» της φώναξε, σχεδόν ουρλιάζοντας.

Τα μάτια του έβγαζαν φωτιές, κάνοντας την να σκύψει υποταγμένη το κεφάλι και να καθίσει ήσυχα στην καρέκλα της.Ήτανε η πρώτη φορά στη ζωή της, που κάποιος αποτολμούσε να υψώσει τόνο στη φωνή μπροστά της και πολύ περισσότερο να την σπρώξει και μάλιστα μπροστά στους υπηκόους της.«Βγάλε τώρα με την τσιμπίδα τα μπαμπάκια απ τα ρουθούνια του» μου είπε ,σαλιώνοντας στη χούφτα του τα τριμμένα φύλλα καπνού, που είχα κοπανήσει στο γουδί.Στη συνέχεια τα μετάτρεψε σε σβώλους, ενώ εγώ με προσοχή ,αφαιρούσα τα ματωμένα μπαμπάκια απ τα ρουθούνια του παιδιού.Σκουρόχρωμο αίμα κύλισε σαν ποτάμι, με κίνδυνο να μπει στο στόμα του και να το πνίξει. Ενστικτωδώς του το έκλεισα, ενώ εκείνος ατάραχος ,έχωνε δυο σβώλους με καπνό και σάλιο πλασμένους, στα ματωμένα του ρουθούνια.Κατόπιν απελευθέρωσα το στόμα του παιδιού, ώστε να μπορεί ν αναπνέει και στη συνέχεια καθάρισα το πηγούνι του απ το αίμα.Ο Ρασπούτιν, ήδη βρισκότανε σε μεγάλη έξαψη μετά από αυτή την προσπάθεια και έτοιμος να εκραγεί.«Γκριγκόρι,ηρέμησε,όλα πήγανε καλά !»του φώναξα δυνατά.Όμως τα μούτρα του κοκκίνισαν στα ξαφνικά, λες και τα φώτισε κάποιο εξώκοσμο φώς, δίνοντας μου να καταλάβω, ότι όλη αυτή η ένταση, θα μπορούσε μόνο μ ένα τρόπο να εκτονωθεί .«Διάλειμμα για άδειασμα γραμματικέ», είπε με νόημα , τραβώντας με απ το χέρι, με ρότα προς τις νοσοκόμες.Τον βοήθησα να στήσουμε ένα παραβάν στον απέναντι τοίχο, ακριβώς δίπλα τους σχηματίζοντας ένα Π με τον τοίχο, για τα αδιάκριτα βλέμματαΣτη συνέχεια μου σύστησε να πάω κοντά στο παιδί ,ενώ εκείνος επιθεωρούσε με διεισδυτική ματιά τα έντρομα θηλυκά.«Ποιά είναι η προϊσταμένη σας, φώναξε λες και απευθυνότανε σε νεοσύλλεκτους φαντάρους.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2012