Μπαλκόνι Δημιουργός: Άρης Αστεριάδης, Άρης Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info στο ίδιο μπαλκόνι
ξανά
που μάθαμε τον εαυτό μας
κοπιάζοντας
αν-άπειρα καλοκαίρια
ταξιδεύοντας
χειμωνιάτικες σκέψεις
οι αλήθειες μας
ντυμένες πάντα
ονόματα Γυναικών
σκουριάζουν απο Δειλία
σαν κρεββάτια σε οίκους
ευγειρίας
Τα πάθη μας
καλοντυμένα πάντα
τρίζουν ανύπαρκτα
σαν ηδονές σε οίκους
ανοχής
Κι εκείνα τα μαύρα μακριά μαλλιά
κείνα τα μαύρα μάτια
-πόσα χρόνια άραγε λείπουν;-
τριγυρνούν απέθαντα
κάτω απ' το εφηβικό
μπαλκόνι
κι εγώ ανεκπλήρωτος
σπέρνω ρυτίδες
με το υνί του χρόνου
στο δέρμα της Αγάπης
που όλο Λείπει... Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2012 |