Στο χρώμα του νόστου

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε που με αγκάλιαζες
τα χέρια σου έπαιρναν το σχήμα
μιας ξεχασμένης αλάνας.

Γινόμουν έπειτα παιδί
κι όλα μου τα παιχνίδια και τους φίλους
τα μάζευα μες στην ελάχιστη φωνή σου.

Ως τις τραμπάλες των ματιών σου, ανέβαινα...

Έλα να παίξουμε!
Απ’ το πρωί ως το βράδυ
να κουρνιάζω ξανά στην αγκαλιά σου
και να ονειρεύομαι πως ξύπνησα
σε εκείνη την εποχή που η μνήμη μας πρόλαβε
μόνο σε σέπια, να φωτογραφίσει.

Στο χρώμα του νόστου
βαφτίζεται ο έρωτας.

Κι εμείς που τόσο ταξιδέψαμε
προοριζόμασταν
ο ένας για τον άλλον.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-04-2012