π α ρ ά κ ρ ο υ σ η

Δημιουργός: αντικλείδι, πελαγία Σ. κουκίδου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο καθρέφτες, δυο παλιοί και με σημάδια
δυο τα πρόσωπα και τα μυαλά σκοτάδια
αλλά γνωρίζει κι ας χτυπιέται κι ας δακρύζει
πως καθρεφτίζεται στο ψέμα που ορίζει

Τέσσερα βλέμματα να ψάχνουν νέο θύμα
κι όμως το ξέρει πως αυτή είναι το ποίημα
αλλά γεννήθηκε σακάτισσα από κούνια
με μια κακία που την τρέφει ως τα μπούνια

Είμαι εγώ; είμαι εγώ κι ας το πληρώσω
δεν παζαρεύω την τιμή του, όσο όσο
βάζω τα γάντια, κοντρολάρω ένα στιλέτο
και στην ασχήμια μου ασκώ δικό μου βέτο

Γύρω μνηστήρες βουτηγμένοι μες τα χάλια
είναι για μένα προσεχώς, νέα κεφάλια
τώρα πατώ μέσα στις άδολες ψυχές τους
προτού προλάβουν ν`ακουστούν οι οιμωγές τους

Δεν είμαι εγώ, είσαι εσύ, είναι η τρέλα
κι εγώ κοιτώ μες τον καθρέφτη μια κοπέλα
να αυνανίζεται από πάντα, έτσι, μόνη
και τελεσίδικα ένα φθόνο να πληρώνει ..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2012