Ολόγυμνη Χρυσή Αφροδίτη Σε Ακρογιάλι

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νοσταλγικός του Ωραίου Αισθησιασμού ως Πλάνην Εύμορφον !
Σαν Λυρικός Εκστασιασμός, Με Ανέγγιχτη Ουσία, Με Απαράμιλλα Της Ηδονής Απώτερα Πεδία!
Ωσάν Τη Βροχή, Την Λυγερώς Εγκαρτερούσαν, Ανέτειλε για να Εγκαλεστεί Γυμνή,
Ή Ιοστεφανωμένη Κυθηρεία, Για Να Θαμπώσει Με Κορμί,
Στης Θάλασσας τη Μαγεμένη την Λαγνεία,
Το Φεγγοβόλο Μέσα στην Σιωπή που Λύνει με τη Βία !

Στο Απώτερο το Ακρογιάλι, που τόσο να μας έλαβε μακρυά Ή σκέψη Ή Ωραιοπλασμένη,
Από τα Άφθαστα Τα Χείλη Τα Υμνούντα, Την Ύψιστη Την Ηδονή !
Πως Να Μονάχα Τόσο Δά ! Μια Ωραία Ηδονοχάρη !
Με Τόσο Να Κορμί, Τόσην Μεγάλην !
Την Αρμονία Αναζητά στα Φυλντισένια, στα Χρυσαφένια Βάθη !

Από τον Ορίζοντα μακρυά καθώς Αχνοφαίνεσαι, μοιάζεις με Ολοφαίνουσα Χάρη !
Μα μόλις έρθει κανείς κοντά Αποπλανεύεται Όλη η Πλάσις !
Τον Ουρανό σου Αναζητά να γίνει, Πράξη Ερωτική Αναπαρισταμένη! Σε Μέλανα Δοχείο !
Και τα Λουλούδια σου για Πάντα να έχουν Στεναγμό, Πως μόνο αυτά Ροδίζουν !

Καθώς από το Σώμα Σου που Τόσο Αποπνέει, Και Έκχυλίζει Τη Φωτιά,
Τόσον Αβάσταχτον Της Όψεως Λυρισμό Έχει !
Και Άκρατο Αισθησιασμό Εμπνέει !
Την Πλάση Ζωντανεύει !
Τόσην Μεγάλην Ομορφιά Κατέχει ! Τόσην Μεγάλην Έχει !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2012