Λίγο φώς Δημιουργός: Γαληνός, Βασίλης Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μια έρημος χωρίς σκόνη και άνθρωποι στον αέρα
σκιάχτρα φοβίζοντας πουλιά σε νεκρό αμπέλι
δοκησίσοφη η βούληση στην παράνοια
εντολοδόχοι της φιλαυτίας με άηχες φωνές
αιωρούνται γύρω μου ανάλαφροι και άδειοι
φουρτουνιασμένη θάλασσα το βλέμμα μου
κλυδωνίζει το μυαλό και κάθε μου αξία
η λογική να διαβρώνεται σ’ αλμύρα
χαώδες παρασύρει την καρδία μαζί
ένστικτο πρωτόγονο προστάτης της φύσης μου
κεχρισμένος ιππότης μιας παραλυμένης αρετής
το θηρίο φύλακας του εγώ να ουρλιάζει για απελευθέρωση
χορτάτο από προδομένη αγάπη και γαλήνη
αναφαίνεται στα βάθη ενός παρανοϊκού εφιάλτη
ξεσκίσει απόψε την σάρκα της ψυχής μου
παρασύρει κάθε υγιές και άσπιλο ιδεώδη έχω
αψεγάδιαστη αίσθηση ανατριχίλας στο δέρμα μου
η πεμπτουσία μιας φρίκης αισθημάτων
απελπιστική η αναζήτηση δικαίωσης
Κάπου έχω ξεχαστεί,
αναταράζοντας την Γή φωνάζω στ' αστέρια έλεος
έχω ξεπέσει, έχω σπιλωθεί
δεν αντέχω, δεν βαστάζω άλλο
αρκετός ο χαμός μου
λίγο φώς. Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2012 |