Η επανάσταση του σκλάβου Δημιουργός: John Fenix Αφιερωμένο σε όσους τολμούν ακόμα…….να σκέπτονται ελεύθερα.!!!!!!!!!! Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Η επανάσταση του σκλάβου
Αφιερωμένο σε όσους τολμούν ακόμα…….να σκέπτονται ελεύθερα.!!!!!!!!!!
Γεννήθηκα ελεύθερος ,πνεύμα αγνό και άγιο.
Οι μοίρες πριν να φύγουνε, μου είπανε κουράγιο.
Ευχή μου δώσαν δυνατή ,να μάθω την ζωή.
Και μ’ άφησαν μονάχο μου ,σ’ αυτήν την φυλακή.
Και ανέλαβαν οι άνθρωποι ,άνθρωπο να με κάνουν.
Όπως εκείνοι τα έμαθαν ,τα ίδια να μου μάθουν.
Ανάμεσα σας για να ζω, να μάθω να υπάρχω.
Ότι βιώνεται εσείς , και γω, τον ίδιο βίο να διάγω.
Μου είπαν είσαι Χριστιανός, διάβασε για να μάθεις.
Κακό μην κάνεις στην ζωή, γιατί κακό θα πάθεις.
Για εμάς σκοτώθηκε ο Χριστός, μας δίδαξε αγάπη.
Και να φοβάσαι τον Θεό ,μην πάθεις καμιά βλάβη.
Όταν ξυπνάς κάθε πρωί ,να κάνεις τον σταυρό σου.
Ποτέ μην κάνεις την ζημιά, ποτέ στον διπλανό σου.
Όταν στον δρόμο δεις παπα, να του φιλάς το χέρι.
Γύρνα και άλλο μάγουλο, αν κάποιος σου την φέρει.
Αυτά και άλλα μάθαινα ,άνθρωπος για να γίνω.
Κι άρχισα με όλα αυτά να ζω ,και άρχισα να δίνω.
Ανάμεσα σας για να ζω , ένας όπως κι οι άλλοι.
Και έπαιρνα για αντάλλαγμα ,σφαλιάρες στο κεφάλι.
Με είχαν φτιάξει για εσάς ,έναν υπέροχο χαζό
Φοβόμουν πάντα τον Θεό, αντί για να τον αγαπώ
Με μάθανε στο σύστημα ,να σκύβω το κεφάλι
Και όσο χαμήλωνα εγώ ,ψηλά ανέβαιναν οι άλλοι
Άρχισα πια να ψάχνομαι ,μεγάλος που είχα γίνει.
Γύρω μου όλα ψεύτικα, το ψέμα μου την δίνει.
Ότι μου είπαν έκανα, μα ήμουν κάποιος άλλος.
Ελεύθερος γεννήθηκα, σκλάβος ήμουν μεγάλος
Πνεύμα αγνό και ελεύθερο ,βρέθηκα σε καλούπια.
Με φόβισαν με τον Θεό ,να ζω με τα χαρούπια.
Στον φόβο μου επένδυσαν ,ολόκληρο παιχνίδι.
Ενώ οι παπάδες έτρωγαν ,στο καπηλειό κοψίδι.
Δεν με είχαν μόνο στου Θεού ,λάθος δασκαλεμένο.
Μα όλο το σύστημα της γης ,με είχε καλουπωμένο.
Ένιωσα να τρελαίνομαι ,με όλη αυτήν την πλάνη.
Όλοι μας ένας αριθμός, σκλάβους μας έχουν κάνει.
Με την θρησκεία μας κρατούν, κάτω καθηλωμένους.
Να μην κοιτάξουμε ψηλά ,κόντρα στους βολεμένους.
Μας δώσανε για σύστημα, τάχα ,κάποια δημοκρατία.
Την ώρα που αυτοί ,ζούνε καλά ,μέσα την αναρχία.
Ότι γουστάρουν κάνουνε, λογαριασμό δεν δίνουν.
Mόνο για κατανάλωση , να υπάρχουμε αφήνουν.
Καμία αξία πουθενά , όλες παντού ξεθωριασμένες
Tα όνειρα και οι ελπίδες μου, είναι υποθηκευμένες.
Και επαναστάτησα εγώ, εγώ και ο εαυτός μου.
Δεν είμαι σκλάβος κανενός, ούτε ο αδελφός μου.
Και τα καλούπια έσπασα ,λευτέρωσα την σκέψη.
Ελεύθερος είμαι ξανά κι αυτό πολύ μ’ αρέσει.
Με τον Θεό τα μίλησα , τον αγαπάω και το βλέπει.
Δεν τον φοβάμαι τώρα πια, τον σεβασμό μου έχει.
Απ’ τους ανθρώπους λεύτερο, άφησα το μυαλό μου.
Και αποφάσισα να ζω ,σε κόσμο ποια δικό μου.
Στον κόσμο μου δεν συγχωρώ ,όποιον με βλάψει.
Μάγουλο δεν ξαναγυρνώ, απάντηση θα αρπάξει.
Όλο τον κόσμο θα αγαπώ ,γιατί έτσι είναι σωστό.
Για την αγάπη όμως αυτή, θύμα δεν θα πιαστώ.
Σκλάβος εγώ ποτέ ξανά ,ποτέ !! δεν πρόκειται να γίνω.
Και τα παιδιά μου ελεύθερα ,να σκέπτονται θα αφήνω.
Πάντα θα ζω με τις αρχές ,ελευθέρου ανθρώπου.
Δεν θα είμαι εγώ επένδυση, του κάθε κερδοσκόπου.
Παπάδες και πολιτικούς ,ποτέ ξανά, δεν θα πιστέψω.
Ποτέ μου δεν θα πουληθώ, εμένανε για να βολέψω.
Πάλι θα ξαναγεννηθώ, σαν πνεύμα αγνό και άγιο.
Κι όχι σοφός να περπατώ, με το μυαλό μου άδειο.
Απόψε ελευθερώνομαι , σπάω επιτέλους τα δεσμά μου.
Ελεύθερος θα σκέπτομαι και θα πιστεύω τα δικά μου.
Τον φόβο που μου δώσατε , πίσω θα σας τον δώσω
Με τα γραπτά μου ελεύθερος ,κι άλλους να λευτερώσω.
John Fenix
Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2012 | |