Κι απόψε η αγάπη δε θα 'ρθει

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...έτοιμο Ρενούλα!
Αφορμή το γλυκό σου ποίημα "Ποτέ δεν θ' αγαπήσω"!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζηλεύω,
όταν βλέπω τον κόσμο, που γνώρισα,
στα μάτια των άλλων, να λάμπει,
όταν νιώθω, πως σβήνει η αγάπη...

Ζηλεύω,
και φοβάμαι μονάχος, τα βράδια,
αφού τίποτα πια, δεν με κάνει να ζω,
σαν στερούμαι, απ΄τον έρωτα χάδια...

Ζηλεύω,
δεν μαγεύομαι πια, απ'τα πλούτη,
όμως ψάχνω να βρω, στην ελπίδα το φως,
για να γίνω σοφός, μια μέρα σαν τούτη...

Ζηλεύω,
και ζητώ μιαν αγάπη, για να'ρθει,
πιο κοντά να με βρεί, στην καρδιά να κρυφτεί,
κι ο έρωτας, μ'αυτήν να ξανάρθει...

Ζηλεύω,
τα μικρά στολιδάκια, σαν βλέπω,
κρεμασμένα να στέκουν, στα μάτια,
των φτωχών, τα θλιμμένα παιδάκια...

Ζηλεύω,
σαν ποτέ δεν μπορώ, να φωνάξω κι εγώ,
θέλω δώρα πολλά, θέλω χίλια φιλιά,
μα ένας άνθρωπος, είμαι μονάχα...

Ζηλεύω,
ξέρω είναι αρκετό, τις ορμές να βαστώ,
μέχρι ώσπου, να φτάσω τα άστρα,
να'χω εικόνες, στου ονείρου τα κάστρα...

Και ζηλεύω,
σαν κι απόψε, η αγάπη δε θα΄ρθει,
με τα μάτια του νου, θα κινήσω γι'αλλού,
κι ίσως κάπου εκεί, η ζήλια μου πλέον, να πάψει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2005