ήρεμη ζωή δεν υπάρχει ούτε στον παράδεισο

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>ήρεμη ζωή δεν υπάρχει ούτε στον παράδεισο</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>ήρεμη ζωή δεν υπάρχει ούτε στον παράδεισο</b><p>Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, <i>Κατερίνα Θεωνά </i><p><i> ...............................2..........................δεύτερη συνέχεια</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Μπαίνοντας στο σπίτι για μια στιγμή μονάχα,σκέφτηκα να πάω να τον βρω<br />
και να τον παρακαλέσω να μου εξηγήσει τι συμβαίνει,θα έχανα όμως την ψυ<br />
χραιμία μου απ τη πρώτη λέξη του παραμυθιού που θα μου ξεφούρνιζε,θα αρ<br />
χιζα να βρίζω η στη χειρότερη περίπτωση να τον ειρωνεύομαι,θα γινόταν φα<br />
σαρία χωρίς να καταλήξουμε πουθενά.<br />
<br />
Μέσα μου ευχόμουν........να υπήρχε κάποια άλλη κοπέλα,θα χωρίζαμε εύκο<br />
λα έτσι,θα τέλειωναν όλα χωρίς συνέπειες.<br />
Αδύνατον όμως ο Παύλος δεν ήταν βλάκαςδε θα παρίστανε τη στρουθοκάμηλο<br />
μπαινοβγαίνοντας στα κρυφά μέρα μεσημέρι σ ένα παλιό σπίτι.Υστερα το ότι<br />
πηγαινοέρχεται εκεί το είχα ανακαλύψει τυχαία.<br />
Σε ποιόν η ποιούς ανήκε άραγε εκεείνο το μεγάλο διώροφο που ήταν χωρισ<br />
μένο σε 5 κατοικίες.Πέντε κουδούνια στην είσοδο.........δυο διαμερίσματα στο<br />
ισόγειο,δεξιά και αριστερά της εισόδου κ τρία διαμερίσματα στον πρώτο όρο<br />
φο.Ενας μικρός κήπος γύρω στα έξι μέτρα,με τριανταφυλιές και μερικά καρ-<br />
ποφόρα δένδρα χώριζε την εξωτερική παλιά καγκελόπορτα από την κεντρι<br />
κη είσοδο ........ετσι δεν μπορούσα να δω τι ονόματα εγραφαν τα κουδούνια<br />
...........και καποιοι ένοικοι που θυμόμουν όταν ήμουν παιδί(δυό οικογένειες<br />
συγκεκριμένα)πρέπει να είχαν φύγει απ αυτή τη γειτονιά έδώ και αρκετά <br />
χρόνια.<br />
Επρεπε να μάθω οποσδήποτε ποιοί έμεναν τώρα εκεί,από τον Παύλο.........<br />
αφού είχε αρχίσει να μου λέει ψέματα.......δεν θα το μάθαινα ποτέ..Θα μπο-<br />
ρούσαμε βέβαια να χωρίσουμε κουβαλώντας τις λύπες μας και τις ενοχές<br />
μας.Ομως φοβόμουν,φοβόμουν ότι αυτή η ιστορία δε θα εκλεινε χωρίς δρα<br />
ματικό επίλογο.<br />
Εκείνο το βράδυ του Σεπτέμβρη με πήρε ο ύπνος ....................δίχως να το κα<br />
ταλάβω........................<br />
<br />
Με ξύπνησε γύρω στις έξι το πρωι το κινητό,ενα Φιλιπς φιτζ(παντόφλα το<br />
έλεγα,λόγω μεγέθους)ήταν ο πατέρας μου που είχε ανυσηχήσει γιατί ολο<br />
το βράδυ λέει δε σήκωνα το σταθερό(σιγά να μη το άκουγα)και να σκεφτει<br />
κανείς ότι κοιμάμαι σαν πουλάκι ίσως και λίγο πιο ελαφριά.<br />
27 Σεπτέμβρη 1997.......Πήγα στη δουλειά να πληρωθώ.......μου ήταν λίγο<br />
δύσκολο να τους εξηγήσω ότι σταματάω,κι ίσως ξαναγυρίσω κοντά στις<br />
γιορτές......δε θα με απέλυαν άλλωστε εγώ ήμουν εκείνη που είχα επιλεξει<br />
να πληρώνομαι με ποσοστά επί των πωλήσεων.<br />
Είχε  μπει Οκτώβρης,τα πρωινά έτρεχα να διεκπεραιώσω τις εκρεμότητες<br />
κι όλο το υπόλοιπο της ημέρας προσπαθούσα να αρχειοθετήσω τους φό-<br />
βους μου.Κάπου έπρεπε να μιλήσω,όμως ποιός θα καταλάβαινε.τις λύσεις<br />
έπρεπε να τις δώσω μόνη μου.........μ όποιο ψυχικό κόστος κι αν τις βάραινε.<br />
Γύρισα περίπου ένα χρόνο πίσω...........τότε που είχα γνωρίσει τον Παύλο...<br />
τον τραυματία Παύλο,και ως θηλυκή ιππότης έσκυψα να του δώσω το φά<br />
κελο που του έπεσε κάπου στη συμβολή της Ιπποκράτους με την Ακαδη-<br />
μιας......ο φάκελος περιείχε τις τελευταίες ακτινογραφίες που είχε βγάλει<br />
μετά από την τρίμηνη νοσηλεία του στο ΚΑΤ την απώλεια του αυτοκινήτου<br />
του αλά και την προτροπή των δικών του να μην ξαναπιάσει τιμόνι στα χε-<br />
ρια του,γιατί αυτή η δεύτερη φορά του σοβαρού τραυματισμού του,παρ ολι<br />
γο να του στοίχιζε τη ζωή.<br />
Δεν ήταν βέβαια ο οίκτος κι η συμπόνοια που μ έριξε τότε στην αγκαλιά του<br />
αλά το χαμόγελο τα χρυσόξανθα πλούσια μαλιά τα μικρα αλα γλυκοπρασινα<br />
μάτια του..........κι εκείνο το ελαφίσιο του παράστημα.άσε που μ ανέβαζε όταν<br />
μου χρέωνε θετικά το πόσο γρήγορα πέταξε τις πατερίτσες από τη μέρα που<br />
τα φτιάξαμε.<br />
...................................ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ................................<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2012</td><td valign=top></td></table><br />