Ηλιος τα θέλω, Βροχή τα πρέπει

Δημιουργός: Lionara

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσοι με λάτρεψαν,
πόσοι με νοιάστηκαν,
πόσοι με σκέφτηκαν,
και μ΄ερωτεύτηκαν.

Μα έλειπε κάτι σημαντικό
η δική μου ψυχή,το δικό μου μυαλό
δεν συντονίστηκαν,
δεν παρασύρθηκα, δεν ερωτεύτηκα,
σε ξένα σώματα δεν παραδόθηκα.

Μέχρι που φάνηκες εσύ,
ένας ήλιος μες στην βροχή,
Μέσα μου έκαιγες,
τα θέλω μου τρέλαινες,
σ΄ένα σώμα που έπεφταν τα πρέπει βροχή.

Τη βροχή δεν φοβήθηκα,
τη φλόγα σου πίστεψα,
και στο όνειρο παρασύρθηκα.

Όνειρο ήταν, μα δεν κοιμάμαι,
όνειρο ήταν , που θα θυμάμαι,
μια ανάμνηση πολύ γλυκιά,
που έχει χαράξει την ψυχή μου βαθιά.

Κι αν όλα στην πορεία γκρεμίστηκαν ,
τον ήλιο θυμήθηκα και συντονίστηκα,
για την βροχή δεν νοιάστηκα,
όσο και αν βράχηκα,
κι απ΄τα χαλάσματα, μετράω θαύματα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2012