Θα παραμένεις αλώβητη ψυχή μου

Δημιουργός: ΜΑΤΙΑ ΨΥΧΗΣ, Κατερίνα Kωνσταντίνου Μάτσιου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=green][B][I]Δούλεψες πολύ
μικρή ψυχή μου
θυμάσαι…;
Το σώμα σου όσο και αν πονούσε,
το μυαλό σου
συνέχιζε να ονειρεύεται
τα βράδια, πολύ πιο μετά
τα μεσάνυχτα θυμάσαι …;
Όταν η λίγδα και η βρωμιά
ακόμη πολεμούσαν πάνω στο σώμα
η καρδιά εξέπεμπε όμορφα σήματα
στα ονείρατά σου …
Και όταν η «θούμη» τ’ άχυρου
η λάσπη του χωμάτου
η μπόχα των ζώων
ο πόνος από το σκληρό αγκάθι του κλωνιού
η βαθιά πληγή στο κόκαλο
από το ανέμελο κτύπημα πονούσαν το σώμα
το παγερό κρύο ξύλιαζε το πρόσωπο
και τα δάχτυλα
η ανελέητη βροχή που τσαλαβουτούσες
μα προχωρούσες
η ζεστή κάψα του καλοκαιρινού ήλιου
τσουρούφλιζε τα μάγουλα
οι ρόζοι στα χέρια από τη βαριά
σκούπα τη «μάζενη», το φτυάρι, την τσάπα
το φορτίο στους ώμους που κουβάλαγες
ασχέτως της σωματικής σου φυσικής δύναμης
ο πόνος από το βελόνι του κεντήματος
στο δάκτυλο τα δειλινά
οι μεταμεσονύκτιες ώρες στο πότισμα
γιατί δεν προλάβαινες
Θυμάσαι….;
Έννοια σου, συνέχιζε
να παραμένεις και θα παραμένεις αλώβητη
από των κακών καιρών τις άσχημες ανελέητες συμπεριφορές



Μάτια Ψυχής

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2012