Η χαμένη ευκαιρία της ευφρόνης

Δημιουργός: zanneiotisa, Αναστασία-Νικολέττα Αγάθου

Όχι!!!!! Μη τυχόν και μου πείτε, ότι αυτο εδώ δεν είναι σουρεαλιστικο ποιημα… μετα την καθηγήτρια μου , θα τα βάλω και με εσάς!!!!!:@ ( πλάκα )

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][I]
Η ευφρονη χάζευαι
Το κορμί του αστεριου
Που εκείνο χαϊδεύαι απαλά 
Το σκούρο δέρμα της. 
Το άστρο προσπαθούσε 
Να υπακούσει τους νομούς της 
Μα προσπαθουε και την καρδια του. 
Η ευφρόνη ,
Ποτε της δε θεώρησε 
Ετούτο το άστρο φυγόπονο 
Όσο πόνο κι αν εκείνο ένιωθε,
Απο την παραμεληση της ,
Ποτε του δεν έκλαψε.
Όσα δάκρυα κι αν εχυσε,
Ποτε του δε λύγισε. 
Όσο κι αν έπρεπε,
Ακίνητο να μείνει,
Ποτε του να πιστεύει 
Δεν έπαψε. 
Το άστρο του σε όλο του το βίο ,
Παρέμεινε με την ελπίδα , 
Μήπως κι η ευφρόνη 
Περισσότερο φως του χαρίσει   
Περίμενε κάθε φορα, 
Που εκείνη μιλούσε,
Μήπως του έδινε ,
Και λίγη σημασία. 
Κάθε φορα η ευφρόνη 
Το αποκαλούσε φερέγγυο,
Μα ποτέ δε του είπε κάτι,
Όσο καιρό εκείνο το άστρο
ΖΟΥΣΕ!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2012