Να σταματήσω να ξεχνώ

Δημιουργός: φαλτσετα, Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόλεμος, πόλεμος ανταρτοπόλεμος
Στη πόλη άπλωσε το πέπλο του το σκότος
Φωτιές και σίδερο καυτό
πετρωμένα ανθρώπινα κορμιά σωρό
Άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως
κι αργούν οι καμπάνες της Αναστάσεως
Εικόνες απ' το μέλλον
άγρια ξυπνούν το παρελθόν
Η θλίψη γεμίζει τα μάτια μου
με δάκρυα καυτά
Μόνιμος κάτοικος
έγινε το σφίξιμο στο στήθος
Κι αυτος ο κόμπος στο λαιμό
έρχεται όλο και πιό συχνά
τη δύναμή μου δοκιμάζει
Απ' όνειρα ο κόσμος αδειανός
ακίνητος στέκει
δεν πιστεύει αυτό που βλέπει
Σε τούτο το οικοδόμημα
δεν ήταν μόνο ο βοηθός
στα μέγιστα συνέβαλε
υπήρξε ο δημιουργός
Ένοχος πως είναι το γνωρίζει
στη λύτρωση του ελπίζει
το δημιούργημά του τώρα αφορίζει
Μα αυτό πανηγυρίζει
Δεν φτάνουν οι αφορισμοί
κι όλοι του κόσμου οι "ισμοι"
Αυτοί είναι που το θρέφουν
κι οι πύλες της κολάσεως
ορθάνοιχτες αντέχουν

Τη Σωτηρία που ζητώ
πρέπει στα μάτια να κοιτώ
την Ψυχή μου να ρωτώ
Να σταματήσω να ξεχνώ

Τη Σωτηρία που ζητάς
πρέπει στα μάτια να κοιτάς
την Ψυχή σου να ρωτάς
Να σταματήσεις να ξεχνάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2012