Όσοι πεθαίνουν

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσοι περπάτησαν με γνώμονα το ψέμα
Βρήκαν μια αλήθεια που τους έθαψε βαθειά
Μέσα στις φλέβες τους κυλά αθώο αίμα
Σαν μια βροχή που πέφτει σε όνειρα στεγνά…

Φωτιές ανάψανε ξανά στην ιστορία
Και τα παιδιά δεν παίζουν πια στις γειτονιές
Όλα πεθαίνουν μες στα ίδια καφενεία
Σε μια Ελλάδα που κοιμάται σε στοές…

Κι αν μας σκεπάζουν οι αιώνες τόσα βράδια
Κρατά η ψυχή μας ένα σύρτη ανοιχτό
Να 'ρχεται μόνο η αγάπη σαν ζητιάνα
Να μας μεθά με του ερωτά της τον καημό…

Κι αν κάποια μέρα ψάχνεις πάλι στα χαμένα
Θα σε ρωτήσω με τα μάτια χαμηλά
Που πάει ο κόσμος μας με φρένα χαλασμένα
Που τελειώνει αυτός ο δρόμος τελικά…

Τις φυλακές τις χτίζουν πάντα καλοκαίρι
Να χουν οι τοίχοι να θυμούνται ουρανό
Με μυρωδιές και με καπνό κάνουν νυχτέρι
Όσοι πεθαίνουν δυο φορές χωρίς σκοπό…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2012