Μόνο η ζωή έχει νόημα

Δημιουργός: renouli

Για την έκδοση...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μόνο η ζωή έχει νόημα


Έτσι όπως είναι ο άνεμος,
έτσι όπως σπρώχνει την καρδιά μας,
έτσι όπως κρύος ή καυτός,
Τρελλαίνει το άπειρο κερί μας,
(ηρέμησε, άνεμε, σε άνθρωπο φυσάς),
έτσι όπως κλαίει η καλαμιά
και μόνο στο άκουσμά του,
τρομάζει το ορφανό του κόσμου,
μαζεύει το κορμί του τις μορφές του.

Γιατί είναι ο άνθρωπος απλός
Κι απλά φοβάται,
Γιατί είναι ο άνθρωπος μικρός,
Μα από μικρά δεν ξέρει.

Έτσι όπως είναι ο άγνωστος,
έτσι όπως στέκεται στην πόρτα μας,
έτσι όπως σοβαρός σιωπά
Και πρέπει να μαντέψει,
(αλήθεια, τι άραγε θα δώσουμε;),
έτσι όπως ξένος συνεχίζει ,
χωρίς να πάρει τίποτα,
αλλάζει βήμα η πόλη μου,
φεύγει μακρυά απ' τη θλίψη.

Γιατί είναι η πόλη μου απλή
Κι απλά φοβάται,
Γιατί είναι η πόλη μου μικρή
Κι από μικρά μαθαίνει.

Έτσι όπως είναι ο άμαχος,
έτσι όπως πια θα προχωρήσει,
έτσι όπως στην πέτρα έθαψε
Το γέλιο των προγόνων,
(μόνο η ζωή έχει νόημα),
έτσι όπως πάλι κρύβεται
η αλήθεια των σπουδαίων,
γλιτώνει ο σοφός τη σταύρωση,
και πια δεν θα μιλήσει.

Γιατί είναι ο σοφός απλός
Κι απλά φοβάται,
Γιατί είναι ο σοφός μικρός,
Κι από μικρά θα μάθει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2005