Στα νυσταγμένα ακρόκλαδα των μαυρων μου βλεφά

Δημιουργός: Πριγκιπας

"Τα λάθη είναι οι πύλες της ανακάλυψης"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η νύχτα απόψε θεατής σε θάλασσα ουρανό
σκάλωσε στα πόδια της πορφυρή σελήνη
φλεγόμενη σε κοίταξε γοργόνα στο βυθό
όταν στεφάνια έπλεκε στου έρωτα την δίνη

Στα τζάμια ενός δειλινού το φως θα διαγράφει
μια γραμμή στου διάφανου ορίζοντα την μνήμη
στους στίχους μιας άνοιξης που άργησε να μάθει
τον γρίφο απ' τα όνειρα δεμένα σε μια πρύμνη

Και συ επάνω στις φωτιάς τα ρόδινα μου χείλη
σαν ήχος που αιμορραγεί από σπασμένο ντέφι
η ομορφιά σου σιωπηλά γλυστρά σε ένα κοχύλι
ξέροντας το αύριο πως ίσως να μην έρθει

Αναδυόμενη θεά μιας ξεχασμένης δύσης
ορδές σε διεκδικούσανε αμέτρητων βαρβάρων
τις ώρες που απλώνεται το όνειρο τις λήθης
στα νυσταγμένα ακρόκλαδα των μαύρων μου βλεφάρων

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2012