Σε κόσμους χάρτινους

Δημιουργός: ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσα αγάπησα για δες, χαράζουν πάλι τις στιγμές, χαρίζουν δάκρυα
μα εγώ εκεί πάντα εκεί, να αγκαλιάζω μια ευχή, του χτες αγαπάμε…
Δεν είναι αγάπη διαδρομή, είναι μια κυκλική στροφή, είναι μονόδρομος
γι’ αυτό αφήστε με εδώ, έχω ανάγκη να κρυφτώ, σε κόσμους χάρτινους…

Αν με ρωτήσεις την αυγή, για πες μου φίλε η ζωή, τότε συγχωρά με
θα σου την πω γιατί μπορώ, είναι πουτάνα η ζωή κι αυτό το έζησα…
Πάντα στο γιόμα της αυγής, χαράζει ο δρόμος της σιωπής, σου λέω τρελαίνομαι
σαν μ’ αγκαλιάζει η στιγμή, με μια ανάμνηση ευχή, που άλλος μοιράζεται…

Όσοι προδόθηκαν ζωή θα τους χρωστάς
γιατί πονούν την ώρα που εσύ γελάς
γιατί πεθαίνουν τη στιγμή που ανατέλλεις
και ψεύτικες ελπίδες πάντα τους προσφέρεις
γιατί πεθαίνουν τη στιγμή που ανατέλλεις
και ψεύτικες ελπίδες πόρνη τους προσφέρεις…

Όσα μου χάρισε το χτες, ‘γιναν πληγές κι είναι βαθιές, φωτιά στα στήθη μου
μα εγώ εκεί πάντα εκεί, πιστός στο δόγμα της ζωής, που λέει αγαπάμε…
Δεν είναι όμως τελικά, τίποτα όλα μια ψευτιά, σας λέω το έζησα
γι’ αυτό αφήστε με εδώ, έχω ανάγκη να κρυφτώ, μέσα στα όνειρα…

Αν με ρωτήσουν την αυγή, για πες μας φίλε η ζωή, τότε την πάτησαν
θα τους την μπω γιατί πονώ, είναι πουτάνα η ζωή κι αυτό το ένιωσα….
Πάντα στο γιόμα της αυγής, χαράζει ο δρόμος της σιωπής, σας λέω τρελαίνομαι
σαν μ’ αγκαλιάζει η στιγμή, με μια ανάμνηση ευχή, που άλλος μοιράζεται…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2012