Μεγαλες προσδοκιες (το ενα ειναι μισο)

Δημιουργός: __mple__, Constantinos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info



Ακουει κανεις αλλος το θλιβερο της καμπανας τρομαξες
Για μενα ειναι για μενα το μυαλο σου γεμισε πνιγηκε
Την ιδια ωρα που αναστεναξες σαν γρια που περιμενει
Με ανεκπληρωτα ταματα και με ενοχα μυστικα καταραμενη

Τρακοσια και βαλε μικρα καρφακια μυτερα σκοτωνουν τη καρδια σου
Και ενας κομπος ναυτικος διπλος και τριδιπλος σφιγγει στα σωθικα σου
Το κρυο το λαδερο το βρωμικο του ιδρωτα τρεμει στη παλαμη σου
Και με ενα βαρος ασηκωτο σκασμενο σαν ροδα κουτσευει το βημα σου

Δεν ειδες τον κινδυνο φευγαλεο μεχρι απατη σαν φλερταρει με το ψεμα
Μα ολα και τα μεσα και τα εξω τα σκεπαζει σαν πισσα το ουρλιαχτο
Ενδεκατη εντολη δυνατο σαν λοχαγου προσταχτικο διαταγη στη μαχη
Και πειστικο σαν τα πρωτα λογια του δασκαλου στο σχολειο

Φυγε φυγε φυγε

Ειναι ενταξει ματια μου σου ψυθιρισα
Με αγγιγμα  μανας χαιδευοντας σε
Ειναι ενταξει ματια μου 
Ειναι ενταξει σου χαμογελασα

Και ελαφρυναν τα παντα
Ειναι ενταξει ματια μου
Και σαν γλυκανε η ματια σου
Ειναι ενταξει μου χαμογελασες
Ειναι ενταξει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2012