Ένα χιλιόμετρο ψηλά Δημιουργός: John Fenix Αφιερωμένο σε κάθε ανήσυχη ψυχή που ψάχνεται. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ένα χιλιόμετρο ψηλά.
Είπα να ανέβω ΕΓΩ ,απόψε από την γη, ένα χιλιόμετρο ψηλά
Με της ψυχής τα μάτια από εκεί ,ΕΓΩ τον κόσμο να κοιτάξω
Τι βλέπει ο Θεός από ψηλά ,κάθε φορά που όλους εμάς ,κοιτά
Να δω αν ήμουνα Θεός και ΕΓΩ, τι θα μπορούσα να αλλάξω.
Βλέπεται ήμουνα σίγουρος πολύ ΕΓΩ ,ότι αν ήμουνα ο Θεός
Όλα τα ανάποδα σε αυτή τη γη ,αλλιώς ΕΓΩ θα είχα φτιαγμένα
Σε ΕΜΕΝΑ εάν θα ζήταγε ποτέ ,βοήθεια άνθρωπος φτωχός
Όλα τα προβλήματα του μονομιάς ,ΕΓΩ ο ΕΓΩ θα είχα λυμένα
Λυπάμαι που οι άνθρωποι στον κόσμο αυτό, αιώνες υποφέρουν
Κλαίνε, πεινούν, χτυπιούνται, ματώνουν, φοβούνται και πονάνε
Ανήμποροι, βοήθεια ζητάνε απ’ τον Θεό ,για να τα καταφέρουν
Μα ότι είναι όλα αυτά σωστά ,μες στο μυαλό μου δεν κολλάνε
Το πήρα απόφαση λοιπόν ΕΓΩ , απόψε τα έργα του Θεού, θα κρίνω
Ένα χιλιόμετρο ψηλά στον ουρανό, ΕΓΩ θα ανέβω ,κάτω να κοιτάω
Κι όταν θα φτάσω ΕΓΩ ,όλη ετούτη την βραδιά, ΕΓΩ εκεί θα μείνω
Για να θωρώ ΕΓΩ σαν τον Θεό, τον άνθρωπο που ΕΓΩ τόσο αγαπάω
Κλείνω τα μάτια μου λοιπόν ΕΓΩ, που αιχμάλωτο εδώ στην γη, με έχουν
Και με τα μάτια του μυαλού ,ανοίγω τα φτερά μου ΕΓΩ και ανεβαίνω
Ένα χιλιόμετρο ψηλά ,δίπλα σε έναν Άγγελο ΕΜΕΝΑ που με φέρνουν
Για να μου πει ,σαν τον Θεό ,ότι και ΕΓΩ, να μην ξεχνώ ,δεν επεμβαίνω!!!!
Αυτός είναι μου λέει ο νόμος του Θεού ,ελεύθεροι οι άνθρωποι να είναι
Αφού ήθελα λοιπόν ΕΓΩ να κρίνω τον Θεό ,αυτό ποτέ να μην ξεχνάω
Δέχτηκα ΕΓΩ και είπα Άγγελε ,μαζί με ΕΜΕΝΑ ,τούτη την νύχτα μείνε
Θα δεις πως ποιο πολύ ΕΓΩ από ότι ο Θεός , τον άνθρωπο ΕΓΩ αγαπάω
Με κατανόησης χαμόγελο πικρό , έκατσε ο Άγγελος τότε μαζί μου
Βοήθεια θα μου έδινε ,για να κοιτώ σαν τον Θεό ,μέσα από τοίχους
Τούτο μου λέει ,του ζήτησε να κάνει ο Θεός ,με την περίπτωση μου
Να βλέπω ακριβώς όπως και αυτός και ότι δω ΕΓΩ να πω με στίχους
Αρχίσαμε λοιπόν μαζί ,ένα χιλιόμετρο ψηλά ,κάτω στην γη να δούμε
Τα μάτια της ψυχής μου άνοιξαν ξαφνικά και ότι συμβαίνει επιβλέπω
Οκτώ αθλητές πριν τρέξουν στην σειρά ,για νίκη τον Θεό παρακαλούνε
Ένας να ευνοηθεί και επτά να αδικηθούνε ,λάθος ,και ΕΓΩ το βλέπω
Να κάποιος φτωχός ,που απ’ τον Θεό ζητά ,κάποιο λαχείο να του βγει
Αυτόν λέω στον Άγγελο ΕΓΩ, αν ήμουνα ο Θεός θα έκανα να νικήσει
Αυτός μου λέει πως στον Θεό, όλοι οι φτωχοί της γης, το ίδιο έχουν πει
Και εάν επέμβω ,αυτόν που τελικά θα κέρδιζε, ΕΓΩ θα είχα αδικήσει!!!
Γιατί να υπάρχουνε λέω οι φτωχοί; Γιατί είστε ελεύθεροι ,ο Άγγελος μου λέει
Δεν είναι θέατρο σκιών η γη και δεν το θέλει ο Θεός, φιγούρες να κουνάει
Για να είστε εσείς ελεύθεροι ,κάθε στιγμή κάθε λεπτό ένας Θεός που κλαίει
Ο άνθρωπος που λες εσύ ότι τον αγαπάς, τώρα θα δεις πως τον Θεό πονάει
Κοιτάω κάποιον μακριά που δέρνει ένα σκυλί ,να το κλωτσά στο μάτι
Ένας πατέρας που βιάζει το παιδί του, δεν το αντέχει ετούτο, το κεφάλι
Βλέπω γυναίκες να πουλάνε το κορμί τους ,για ενός ψωμιού κομμάτι
Μάνα να σφάζει το παιδί της, γιατί δεν άντεχε η τρελή το κλάμα πάλι
Βλέπω ένα γιο να κλέβει τους γονείς , για να αγοράσει μια δόση ακόμα
Κάποιον που ενώ προσεύχεται , λιγάκι πριν είχε διαρρήξει μια εκκλησία
Χιλιάδες βλέπω έντυπα ,που ξεφτιλίζεται σ’ αυτά το γυναικείο σώμα
Ανθρώπους βλέπω να χτυπούν ,άλλους ανθρώπους με αφάνταστη κακία
Πλούσιους που πούλησαν στον διάολο ψυχή, πλούσιοι για να γίνουν
Και άλλους να καταστρέφουνε την γη ,για το δικό τους το συμφέρον
Βλέπω στρατιώτες ,δίπλα σε αυτούς που σκότωσαν, ανέμελα να πίνουν
Κάποιος βοήθεια ζητά και δίπλα του να προσπερνούν, χωρίς ενδιαφέρον
Την ευλογία του έρωτα που έδωσε ο Θεός, δώρο για τους ανθρώπους
Άντρας ,γυναίκα ,την ιερή μας ένωση που οι δυο ψυχές γίνονται μια
Βλέπω να είναι εμπόριο ,εκμετάλλευση ,διαστροφή με χίλιους τρόπους
Για λίγη ώρα απόλαυση ,οι άνθρωποι κατέστρεψαν ,όλη την κοινωνία
Πονάει η ψυχή μου με όλα αυτά ,κοιτώ τον Άγγελο και έχει δακρύσει
Ξανακοιτάω προς την γη, πολιτικούς να αφανίζουν χώρες σαν ακρίδες
Εκατομμύρια ο φανατικός σκοτώνει , χωρίς ούτε ένα δάκρυ να έχει χύσει
Θα τρελαθώ λέω στον Άγγελο, κι αυτός μου λέει ,ακόμα τίποτα δεν είδες
Και συνεχίστηκε όλο αυτό ,τον άνθρωπο να βλέπω ,πως, τον Θεό πονάει
Όλη την νύχτα απανθρωπιά, ξεφτίλα ,προδοσίες και κακό , όλοι οι τόποι
Τον άνθρωπο σιχάθηκα Άγγελε και άλλο η ψυχή μου, δεν τον αγαπάει
Δεν θέλω πια στην γη να κατεβώ, κράτα με εδώ ,εάν υπάρχουν τρόποι
Με την ματιά ενός Θεού ,ήθελες λέει ο Άγγελος ,απόψε να κοιτάξεις
Μια βραδιά δεν άντεξες ,αιώνες όμως του Θεού , πονάει η ψυχή του
Να βλέπεις όλα τούτα ο Θεός και να μην πρέπει ,τίποτα να αλλάξεις
Εάν ήταν να επέμβει εσύ τι λες; Θα είχατε σταυρώσει το παιδί του;
Δεν έστειλε τον γιο του στους ανθρώπους, για να τον δει νεκρό
Αγάπη, ήθελε μονάχα ,καλοσύνη και σοφία ,εσάς για να διδάξει
Μα ο ΕΓΩισμός σας έβλεπε κάτι τόσο μεγάλο, σαν κάτι το μικρό
Την ευκαιρία να σωθείτε ,κάνατε ,να αναστηθεί και να πετάξει.
Αιώνες τώρα , όλα τούτα από ψηλά θωρεί ,αιώνες που για εσάς πονάει
Ο ανθρώπινος ΕΓΩισμός δεν σ’ άφηνε ,με την ματιά ενός Θεού να δεις
Τα πάντα κάνετε για να ντραπεί ΑΥΤΟΣ κι ΑΥΤΟΣ πονά ,αλλά σας αγαπάει
Και εσύ εγωιστή κριτή που αμφέβαλες , μπορείς και πρέπει να εξιλεωθείς
Κάτω στην γη ξανά θα κατεβείς και ότι είδες τώρα εδώ ,κάτω να μεταφέρεις
Μες τα γραπτά, αλήθειες κρύβε μυστικά ,για να τις βρούνε αυτοί που τις ζητούνε
Κι αν έστω μια ανθρώπινη ψυχή, με όσα γράφεις ή όσα λες ,να σώσεις καταφέρεις
Όλα τα τάγματα Αγγέλων του Θεού ,θα έρθουν κοντά σου ,ευχαριστώ να πούνε.
John Fenix
[align=center] Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-06-2012 | |