Μισός αιώνας

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Χρόνια Καλά στις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αριθμητικές πράξεις…
σύμβολο του συν…
σύμβολο του επί…
απολογισμός…
μοντάρισμα ενός πάζλ…
καρέ καρέ…
ταινίας σενάριο…
δίχως διαλείμματα…
αυταρχική κυβέρνηση μοναρχίας…
ημερολόγιο από εξάρσεις φωτός…
μανιφέστο δίχως ύπουλες παραπομπές…
συμβόλαιο δίχως μεταβιβάσεις…
σ’ ένα ταξίδι με φουλ τις μηχανές…

Λιμάνια με διχοτομημένες προβλήτες…
ουρανός από ηλιοφάνειες και καταιγίδες…
σημαδεμένη τράπουλα…
στην ρινγκ παλεύουν ρηγάδες με βαλέδες…
στρατηλάτης άμεπτος ο μπαλαντέρ …
τσόχα ασύμμετρη…
ρουλέτα με σχιζοφρενή νούμερα…
παίκτης και κρουπιέρης συνωμοτούν…
εγκλωβίζοντας το κόκκινο…
ποντάροντας μάρκες από πύρινες ανάσες….
εκτινάζοντας το καζίνο της ντροπής...

Ζωή…
διδάχθηκα στο στήθος σου…
μαθήτευσα ερωτικά στα θρανία σου…
κουρσάρος σε λεηλάτησα…
πειρατής σε τορπίλισα…
δεν σου χαρίστηκα…
ρούφηξα ελικοειδές διαδρομές…
με διψασμένα χείλη…
αγρίμια λυσσαλέα…
σε ρούφηξαν αμετανόητα…
σ’ ένα ποτήρι κόκκινο κρασί…
μέθης παρανάλωμα…
προσ-ευχόμουν με σύνεση…
υμνούσα μεταγγίσεις…
νοθευμένες κι ανόθευτες…
ορός επικράτειας…
πυρπολώντας κίβδηλες υπογραφές…
σ’ ένα τσαλακωμένο χαρτί…

Υμνώ σε Ζωή…
πιστός σε ρομαντικές σκίτσα…
ανέντακτος σε βρώμικα μανιφέστα …
επαναστάτης στις πρόστυχες παρεμβάσεις…
αμετανόητος στις δικές μου επιλογές…
υπερβάσεις σε άγνωστους πλανήτες…
γυμνός παραδόθηκα…
σε φιλοσοφίες άγνωστες…
κατρακυλώντας σε χαράδρες…
κατακτώντας παράδεισους επί της Γης…
χορεύοντας αισθησιακό βαλς στις οροσειρές σου…

Ζωή…
με εξάντλησες…
σε αποδυνάμωσα…
σ’ ένα παιχνίδι επικράτειας…
απήγαγα τον έρωτα…
σπίλωσα τον ναό του…
καταχράστηκα τον θρόνο του…
αναγέννησα την αγάπη…
στο μαιευτήριο μιας αναγέννησης…
αλίευσα το πάθος…
εξάντλησα την ηδονή…
αναρριχήθηκα σαν ορειβάτης στους πόθους…
εκπόρνευσα ωκεανούς με οργασμούς…
κόκκινο λάβαρο με λευκά γράμματα…
από αξίες που δεν επαιτούσαν σε περαστικούς…
αρνήθηκα…
δεν προσκύνησα εξουσίες…
δεν χαρίστηκα σε δεσμοφύλακες…
ατένιζα υπερήφανα…
στ’ ατσάλινα δάχτυλα…
το σύμβολο της ελευθερίας…
γκρεμίζοντας τους ανάποδους καιρούς…

Ζωή…
ήσουν η μοναδική προσκεκλημένη…
σε μισό αιώνα Ζωής…
που φλέρταρα έντεχνα…
προπηλάκισα σκληρά…
γεύτηκα συνουσίες…
προσγειώνοντας τα όνειρα …
στο αεροδρόμιο απ’ τις αλήθειες μου….
σφυρηλατώντας ακούραστα οάσεις…
παρασημοφορώντας το μεγαλείο…
μισός αιώνας…
στο αδιάβλητο φτερούγισμα…
της δικής μου Ψυχής…

Ζωή…
χάρισε μου άπειρο χρόνο…
σφετερίζοντας ότι απέμεινε…
από το μεγαλείο σου…
που προσπέρασαν οι τυφλοί…

Ζωή…
σε Υμνώ…
για την απονομή…
στο Υπέροχο δώρο…
που διεκδίκησα…
ατόφια…
για τον μισό αιώνα…
της δικής μου…
διάφανης…
Ζωής…

Υ.Γ. Χαρισμένο στα πενήντα χρόνια μου που σφράγισα πριν λίγες ημέρες στις Ζωής μου τις διαδρομές...

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-06-2012